Ah Zezé ...
Şeker portakalı adını çok duyduğum ve merak ettiğim bir kitaptı. Bir solukta okumama rağmen kitabı geç okuyanlardan oldum malesef. Her satırını okurken zeze`nin duygularını yüreğimde hissettim. Daha 5 yaşındayken hayatın bütün olumsuzluklarını çevresinden en çokta ailesinden gördüğü sevgisizliğe ve şiddete rağmen hayallerinden ve umutlarından vazgeçmeyen sevgiyi ,şefkati adını Minguinho koyduğu şeker portakalı ağacı ve Portuga'dan öğrenen küçük zeze’nin hayatını anlatan bir kitap. Muhteşem bir kitap. Herkese tavsiye ediyorum. Okuyun ,okutun.
Keşke çocuklar hiç üzülmese. Hep mutlu yaşasa.
Canım zeze, seni bu kadar geç tanıdığım için özür dilerim. Seni çok seviyorum
Şeker Portakalı 
José Mauro de Vasconcelos
TOPRAK ANA-Cengiz Aytmatov [9/10]
Bu 140 sayfada bizi Tolgonay'ın keder, mücadele ve özlem dolu hayatı bekliyor. O ilk başta sakladığı sırrın içinde; biricik sevdası Suvan ve 3 oğlunu tek tek er meydanında yitirişi, köyde halkı için verdiği mücadele, gelini ile çektiği sıkıntılar ve daha nice güzel anısını okuyoruz.
Toprak Ana seninle biraz geç karşılaşmış olabilirim ama eminim tekrardan yollarımız kesişicek
Cengiz Aytmatov un dili ile ilk defa tanıştım. Konu sizi sıkmadan kafa karışıklığı oluşturmadan çok güzel işlenmiş.
ÇOK ÇOK GÜZEL
Henüz 150 sayfa okudum. Ama öyle beğendim ki anlatamam. İnsan kitaba aşık olur mu diye sordum kendi kendime ama oluyormuş. Karakterler süper ama kitabın her karakteri tüm hikayesi kendine aşık edecek türden. Çok beğendim. Son sürat okumaya devam. Ve kitap biter ama bitti diye bu kadar üzüleceğim aklıma gelmezdi 2. Kitap çok geç çıkmasın lütfen. 
Gökçen 
Loresima
Var olduğumu kanıtlamam için başkasına değil, kendime ihtiyacım var!
Düzensizlik belki de düzenin kendisidir...
Zifiriyet Fabrikası; yazarın kurgusunu, olaylara yaklaşımını, anlatımını ve espri anlayışını sevdim.
Karakterimiz Evli ve iki çocuk babası yaşadığı alkol sorunu nedeniyle ailesini terk eder ve olaylar başlar. Bir gün gözünü hiç tanımadığı bir ilde Bir çöplükte açar. Hastaneler polisler ve kendisine rota oluşturmak için kullandığı farklı yöntemlerle hayatta savrulmaya başlar. Farklı şehirlere giderek farklı karakterlere bürünmek başlarda hoşuna gitse de sonunda yaşadığı şehre geri döner. Nereye gidersek gidelim kiminle karşılaşırsak karşılaşalım insanın yuvası sevdiklerinin kalbinin attığı şehir değil midir?
Karakterimiz acınası gerçeklerle güzel dalga geçerken bizleri güldürüyor, duygulandırıyor ve düşündürüyor.
Neler yok ki bu acınası gerçekler de; siyaset, taksiciler, youtuberlar, polisler, satıcılar bunun gibi birçok şeylere inceden inceye dokunarak bizleri düşüncelere sevk ediyor.
Bir bakıyorsunuz ki çürümüş bir toplum ve gerçekleri.
Aslında Hayat yolculuğumuzda ilerlerken hep izler bırakmak isteriz arkamızda var olduğumuza dair ama karakterimiz burada son noktayı koyuyor. Hiç var olmamış gibi kendi düşünce çemberinde ilerlerken, yaşadığı olaylarla bizleri gerçeklerle tokatlayarak kendi yolunda ilerliyor.
Yazarımız öyle bir son yazmış ki hiç tahmin edemiyorsunuz.
İlk defa bir kara mizah kitabı okudum ve çok haz aldım. Beni bu değerli kitap ile tanıştıran 
Hakan Yücel yazarımıza Çok teşekkür ederim.
Hiçbir şey için geç değildir!
Keyifli okumalar
