Ne gemi ne bir liman yakın hepsini.
Deryalara bırak artık kendini.
Arama bulamazsın dengini.
Bunca mahlûk, sever safa-ı zevki.
Acısına sürer, derdi geçecekmiş gibi.
En çokta aldatıyor kendi benliğini.
Ölümü duyduğu anda, başlar içinde acının şenliği.
Hep arar oldu, kendini kurtarak bir deliği.
Ana karnından gelipte, bulacağı tek şey kendi kabri.
Vaiz
Camilla'nın okuduğum ikinci polisiye romanıyla geldim ve gene kendisine bayıldım. Bana göre gerçekten polisiye ve gerilimin kraliçesi. 
Deniz Kızı kitabını uzun süre etkisinde kalarak okudum. Polisiye ve gerilimi bir kenara bıraksak olayın arkasında ki hikayede çok etkileyiciydi. Şimdi 
Vaiz de bir o kadar iyi buldum. Kimisine göre karışık gelebilir ama ben yazarın tarzını bildiğimden ötürü olayları birbirine bağlamakta hiç zorlanmadım. Hiç polisiye okumamış birinin Camilla'nın eserini seçmesi onun için biraz yorucu olabilir. Ama sıradan polisiye hikâyelerinden bıkmışsanız, dolu dizgin bir merakla kitap okumak istiyorsanız Camilla'nın eserlerine bir bakın derim. Camilla polisiyeyi sadece İsveç'te değil, bir çok ülkede zirveye taşıyacak biri, ben kendisinin eserlerini çok severek müthiş bir gerilimle okuyorum. Biraz iddialı konuşmuş olabilirim sonuçta bunlar benim görüşlerim ve polisiye deyince aklıma ilk gelen isimler arasında kendisi. Deniz Kızı ve Vaiz bir serinin eserleri fakat ben farkında olmadan karışık şekilde okumuşum neyseki kitapların birbiri ile çokta bir bağlantıları yok. Polisiye sever herkese tavsiye ediyorum.
Bir gün hayatına bir kadın Alacaksan,
En çok ağlamışını seç..
Hep ağlamış kadınlar,
Hiç ağlamamış kadınlardan Güzeldir çünkü..
Seni ömrün boyunca Güldürür
Demiyorum ama ağlatmaz, Biliyorum..
Çünkü ömrü boyunca Ağlamış
Bir kadın, en çokta ağlatmamayı Öğrenmiştir..
Küçük şeylerle mutlu olmayı Öğrenmiştir mesela..
Bu yüzden biraz saçıyla oynasan, Biraz ilgilensen yeter..
Çünkü bunlara muhtaçtır
O ağlamış kadınlar güzel sever.. Hayatına böyle bir kadın al,
Ve onu asla üzme…
İBRAHİM ÇOBAN__🍀🏵
