Londra gibi uçsuz bucaksız bir yerde tamamen rastlantı sonucu karşılaştık ve nerdeyse aynı durumdayız.
Nasıl? Diye bağırdı genç adam. Siz de mi mahvoldunuz? Bu akşam yemeği, benim kremalı turtalarım gibi bir aptallık mı? Şeytan üçümüz son bir cümbüş için mi bir araya getirdi?
Emin olun, şeytan kimi zaman çok centilmence şeyler yapabilir, dedi prens
Shakespeare, Moliere
_İnsan nasıl canını kurtarmak için kaçarsa bir ayıdan, ben de öyle kaçıyorum karım olduğunu iddia eden o karıdan. Ben artık kendimin değilim. Ben bir eşeğim. Bir kadının kocasıyım. Üstümde hak iddia eden kadına aitim. Siz nasıl atınız üstünde hak iddia ediyorsanız o da benim üstümde öyle. Bir hayvana sahip çıkar gibi istiyor beni. Hani beni bir
Dünya garip bir cümbüş içindeydi.
Sayfa 143 - YKYKitabı okudu
Koşma
Sevip sevip yâri ele kaptırmak,
Kara bahtın bana eski işidir.
Ömrümdeki yıllar kadar yâr sevdim,
Her biri başkasının eşidir.
Canlar verdim her birinin yoluna,
Hepsi girdi bir yiğidin koluna,
Bülbül bile kondu bir gül dalına,
Boşta gezen bizim gönül kuşudur.
Baktığım yok üzüntüye, sevince,
Feryat etmem yâr başından savunca,
Benim gibi sevmelidir sevince:
Ne göz görür, ne kulağım işitir.
Kara saçım dik başımda kar oldu,
Ak saçımla yâr sevmesi ar oldu,
Bana vuran eller değil, yâr oldu,
Bu dert benim dertlerimin başıdır.
Kimi âşık dileğine ulaşır,
Sevdiğiyle cümbüş eder, gülüşür,
Kimi benim gibi garip dolaşır,
Asıl âşık kam almayan kişidir.
Sayfa 32 - Karbon KitaplarKitabı okudu
Canım Kızılırmağım
ben ki uçan kuşu kıskanırdım oyun çağımda
nehirleri yağmurları selleri kıskanırdım
buluttan gemilerimle aşardım duymadığım denizleri
yıldızlardan yıldızlara kurulu hamağımda
mapusâne türküleri söylerdim geceleri
bir uzak sel sesiydi o kaygan günlerimde ekmek kavgası
dünyamda renkler ve böcek sesleriyle bir öyle cümbüş
en hırçın yıldızları en uysal kavaklara işlemek yaprak yaprak
yaralı bir serçenin gözlerinde bir evren ölüp ağlamak
ve bütün haziranları bir tek gülle açmak hersabah
o tedirgin ellerin bakışları hâlâ sofralarımda
hâlâ çizik çizik kanar kaygusu o ekmeksiz akşamlarımın
yok artık, dost yüzlü ağaçlarım, gurbet kanatlı gemilerim yok
gömüldü gitti kervanlarım o çıtır çıtır ağustos gecelerinde
bir dilim güneş koyup bir dilim yoksul sevince
aşk büyütmek
gecelerce gecelerce özlemeklerden
bölündüm ayrılıklara parça parça
dağıldım yeryüzüne çığlık çığlık
şimdi patron yüzlü sabahlardayım
şimdi direk direk direnmek..
Hasan Hüseyin Korkmazgil
“Ulusça duyulan darlık herkesi masraflarını kısmaya ve hizmetçisine yol vermeye zorluyor. Kapı dışarı edilenler nereye gidiyor? Dinlenmeye ya da çalabilirlerse, çalmaya.
Bu yoksulluk nedenlerine, gösteriş için çılgınca harcanan paralar da ekleniyor. Uşaklar, işçiler, köylüler, hemen bütün sınıflar giyeceklerinde, yiyeceklerinde görülmedik bir
Gerçekten de o sırada penceredeki delikte ışıldayan surat
harikalar harikası bir surattı. Bütün beşgen, altıgen ve ucube
suratların pencerede art arda gözüküp de cümbüş tarafından
galeyana gelmiş muhayyilelerde tasarlanan gülünçlük idealini
bir türlü gerçekleştiremeyişlerinden sonra, seçimi kazanmak
için ancak şu anda topluluğun gözünü kamaştırmakta olan
müthiş surat gerekiyordu.
