....dediğim gibi, en büyük hatam insanlardan cümlelerimi bitirmelerini beklemekti. hayatımın belli bir dönemine kadar hep böyle yaptım zaten. Gözlerinin içine baktım beni bilsinler diye. Kadınlardan bunu bekledim. Birisi gelip 'evet, ben seni tanıyorum' desin diye bekledim. Ve o kadına aşık olacaktım. Ama sonra anladım ki böylesine insanlar yok. Olsalar bile kitap okumuyorlardı. Kimseyi tanımıyorlardı.
öyle bir zamanda gel ki vazgeçmek mümkün olmasın.
ellerimde koparmaya çalıştığım zincirlerden kalma yara izleri
yeni yeni iyileşmeye yüz tutmuş olsun.
gözlerimde öyle bir karanlık olsun ki, gören kör oldum sansın.
yanaklarım kurumuş olsun göz yaşlarımdan, dudaklarımsa çatlak çatlak.
öyle bir zamanda gel ki vazgeçmek mümkün olmasın.
belki bin tane aşktan geçmiş olayım ve hiçbiri olmasın gözümde.
hiçbiri tamamlayamamış olsun cümlelerimi,
hiç biri bağlayamamış olsun geceyi sabaha.
hiçbirinin gülüşünün her anı senin kadar aklıma işlenmemiş olsun.
hiçbirinin hayali en güzel haliyle barınamamış olsun beynimde.
hiçbirinin izi kalmamış olsun bedenimde.
öyle bir zamanda gel ki vazgeçmek mümkün olmasın.
sessizce ağladığım anları kimse çığlık çığlığa hıçkırıklara dönüştürememiş olsun.
ellerim kimsenin üzerinde eriyip gitmemiş olsun, gezinse bile.
dudaklarım senin adını söylerkenki gibi kıvrılmamış olsun hiç bi ad'a yeterince.
yerine koymaya çalıştığım her beden yok olup gitmiş olsun kumlar aktıkça tane tane.
unuttuğumu sandığım, vazgeçtiğimi sandığım,
sevmediğimi sandığım öyle bir zamanda gel ki
yerçekimine karşı koysun damarlarımda beni yaşatan her zerre.
öyle bir zamanda gel ki vazgeçmek mümkün olmasın...
Ancak içimde büyüyen şartsız sevda
kışkırtıyordu bütün kelimelerimi.
Bütün hecelerimi.
Bütün cümlelerimi. . .
Sayfa 42 - Kutupyıldızı YayınlarıKitabı okudu
Hasbel Kader
Mülteci gözyaşlarımı
kanayan ve ağrıyan can çekişen yüreğimi ,
parmak uçlarımdan
damlayan cümlelerimi
bırakıyorum
yüreğimden yüreğine,
görüyor musun ?
nasıl sessiz sessiz ıslanıyor yürek
toprak kokan la'nın son hecesinde ...
anlamazsın
yüreğimin kanadında nev baharın yangısı,
adımı adına işleyen Levh-i Mahfuzun yanılgısı
büyülü bir şarkının en şaibeli nakaratıyken gözlerin
anlayamazsın ...
kanayan sevdalarımın en cazibeli yerisindir belki...
Sayfa 84 - Kutupyıldızı YayınlarıKitabı okudu
...birçok cümlenin ancak yarısı kâğıdın üstündeydi ve kıçlarında da bir sürü üç nokta... İnsanların bitirmelerini beklemiştim cümlelerimi.
Ama dediğim gibi, en büyük hatam insanlardan
cümlelerimi bitirmelerini beklemekti. Hayatımın belli
bir dönemine kadar hep böyle yaptım zaten. Gözlerinin içine baktım
beni bilsinler diye. Kadınlardan bunu bekledim. Birisi gelip,
"Evet, ben seni tanıyorum" desin diye bekledim. Ve o kadına âşık olacaktım. Sırf bu sihirli gün için bir sürü diyalog hazırlamıştım kafamda. Ama soma anladım ki böylesine insanlar yoktu. Olsalar bile kitap okumuyorlardı. Kimseyi tanımıyorlardı.
Sayfa 87Kitabı okudu
Ama dediğim gibi, en büyük hatam insanlardan cümlelerimi bitirmelerini beklemekti. Hayatımın belli bir dönemine kadar hep böyle yaptım zaten. Gözlerinin içine baktım beni bilsinler diye. Kadınlardan da bunu bekledim. Birisi gelip, ''Evet, ben seni tanıyorum'' desin diye bekledim.
Ve o kadına aşık olacaktım. Sırf bu sihirli gün için bir sürü diyalog hazırlamıştım kafamda. Ama sonra anladım ki böylesine insanlar yoktu. Olsalar bile kitap okumuyorlardı. Kimseyi tanımıyorlardı.
"Ey suskunluğumun efendisi...
Feryadım oldu sessizliğim.
Sana duyuramadığım ahımın inadına,
Senin benle yanmayan yüreğin,
Eksik kaldı benim aşk tanımıma.
Sana yitirdiğim tüm cümlelerimi şimdi vuslata susuyorum."
ugurKitabı okudu
"Ama dediğim gibi, en büyük hatam insanlardan cümlelerimi bitirmelerini beklemekti. Hayatımın belli bir dönemine kadar hep böyle yaptım zaten. Gözlerinin içine baktım beni bilsinler diye. Kadınlardan bunu bekledim. Birisi gelip, "Evet, ben seni tanıyorum" desin diye bekledim."
Sayfa 85Kitabı okuyor
En büyük hatam insanlardan cümlelerimi bitirmelerini beklemekti. Hayatımın belli bir dönemine kadar hep böyle yaptım zaten. Gözlerinin içine baktım beni bilsinler diye. Kadınlardan bunu bekledim. Birisi gelip, “Evet, ben seni tanıyorum” desin diye bekledim. Ve o kadına aşık olacaktım. Sırf bu sihirli gün için bir sürü diyalog hazırlamıştım kafamda. Ama sonra anladım ki böylesine insanlar yoktu. Olsalar bile kitap okumuyorlardı. Kimseyi tanımıyorlardı.
Di'li Geçmişten Gelen Balık
"Gelecek zamanlı cümlelerimi, keşke'li geçmiş zamandan kurtarmak istiyorum."
Sayfa 307 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
