Tasavvuf dediğimiz Allah yolu, ne okuma, ne yazma, ne riyazat, ne başka bir şey, hiçbir şey değil; sadece karşılıklı sevgidir o kadar. İnsan, Allah’tan değil, kendi nefsinden korkmalı. ‘Adil’ olan yumuşak huylu olandan korkulur mu? Korkan, sevemez. Hâlbuki Allah bizim dostumuz, sevgilimiz olmalı. Allah’tan bir şey istemek küfürdür. Çünkü O, zaten her şeyi yerli yerince yapar. Zan gitmeden, insan âşık olamaz.
Biz ne şuyuz, ne buyuz. Sevgiden başka bir şey bilmiyoruz. Bizi yok edecek ve yok etme süretiyle ihya edecek bir sevgi deryasına atılmalıyız. Sevgiyi namütenahi bir şekilde büyütmeli, kendimizi de o kadar küçültmeliyiz. Anlatmanın sonu, anlatmamaktır. Sevgi böyle olmalı. Sevgiden girilir, sevgiden çıkılır. Ben sevginin kuluyum.
Hasan Çıkar DEDE..
Tıpkı Romanlardaki gibi İşçiler ekmeklerini biraz daha büyütebilmek için sendikalaşıyor ve "klasik " şerefsiz patron " tavrı işten atılıyor ama işçiler yılmıyor pes etmiyor tıpkı okudugumuz romanlardaki gibi yazı-röportaj biraz uzun ama ...
Röportaj | TÜVTÜRK Muğla Araç Muayene İstasyonu işçileri Direnişlerini sürdürüyor
in
5895 kelime ile eziyete kabul edenler gelsin. :P :D
Kitap hakkında konuşmadan önce beni Hesse amcanın etkinliğine davet edip Demian kitabını hediye eden Goca Angaralı, Çocukların beyinlerini yakan dersin öğretmen adayı, Atlara fısıldayan ve Pozitifliği ile insanların içini ısıtan 
Beyza ‘ya teşekkür ederim. O olmasa bu kitabı büyük olasılıkla en az 1 yıldan önce
Sevgili Dost,
Sana bu mektubu neden yazdığımı biliyor musun? Ben bilmiyorum mesela. Sana soruyorum bu soruyu çünkü insanlar çoğu zaman cevabını bilmedikleri soruları sorarlar karşısındakine.
Sevgili Dost;
Geç kalmış bir mektup aslında benimkisi. Ortak bir dostumuz diyor ki, “başka bir zamana bırakılmamalı mektuplar; yansıtmalı anı.” Oysa ki
Ülkenizi seviniz insanlarını daha çok çünkü bizim bizden başka dostumuz yok.