Bir Yudum Kitap
Hani bazen olur ya, kendini tanıyamaz insan. Yaptıkları, yaşadıkları, söyledikleri... Bu, o olamazdır. Öyledir. Saramago, "Kendinden dışarı çıkıp kendine bakmadıkça kim olduğunu asla bilemezsin." der. Ara sıra dışarı çıkıp kendimize bakalım sevgili okur. Belki bir vakit bir yerlerde yanlışı biz yapmışızdır. Kim bilir?.. Var olun.
Bazı insanlar, hayatın bir rüyadan ibaret olduğunu düşünmüşler. Bu duygu benim de peşimi bırakmıyor. İnsanın yaratıcı ve araştırıcı kuvvetinin dar bir çerçeve içine sıkıştırıldığını anlıyorum. Şu zavallı varlığımızı sürdürmekten başka hedefimiz yok salt ihtiyaçlarımızı gidermekle uğraşıyoruz, başka bir şey yaptığımız yok. İçimizin rahat ettiği
Sayfa 12 - 22 MayısKitabı okudu
"Kimseye sen benimsin deme.Göçmeye,gitmeye ve ölmeye meyilliyken hele,kimseye sen benimsin deme.Kendini sahiplenemezken daha,kimsenin senin olduğunu iddia etme.Biz ayaklarimizdan nefes alırdık ama dünyanın dışını oluşturan bu toprak bize dar geliyor.Köklerimizden kopmuşuz ve saksılarda nefes almaya çalışıyoruz.Bu toprak bize az geliyor.Bazen dünya derdimiz oluyor,burnumuzun dibine dalıyoruz,bazen de aşk dert oluyor bize,bu kez de uzaklara bakıyoruz hep.Görüsürüz diyenler geri gelmiyor ve yol giriyor gözümüze.Benim de gözüme sadece gidiş şeritli bir yol kaçtı.Biri vardı ki,o yoldan gözümden kaçtı.Bir daha merak etmedim,saatin kaç olduğunu,hangi zamanı gösterdiğini.O gün saatimi durdurdum ve artik gecmiyor zaman.Zaman durdu,ben zamanın içinden geçiyorum.Boynuna dolanan bir ip ve ayağının altındaki sandalyeyse o zaman ölürsün.Kimi idamlara sehpa az gelir.Eğer bir saça tutunduğun yer boynunsa ve dünya cekiliyorsa ayaklarının altından,o zaman ölmezsin ama olursun.Işte o an anlarsın.Ve çocuk bilir misin ,anlamak yüktür.Çok anlamaktan bıkarsın.Sevme çocuk.Sevmeyi de sevme.Âşık olmayı sevme,sadece aşkı sev..."
Sayfa 27 - hayykitap
Anaksimandros ve başkaldırının erdemleri
Rovelli’ye göre kesinliği kabul etmeme kabiliyeti sayesinde bilim dünyaya her defasında yeni bir gözle bakabiliyor. Başkaldırının nasıl bir erdem haline gelebileceğini ve eleştiriye açıklığın yaratıcı sonuçlarını hatırlatmasıyla bile okunmayı hak ediyor
Miletli Anaksimandros MÖ 6. yüzyılda her şeyin
Dostoyevski'nin idamdan kurtuluşunun yansımaları... Ümit Yıldırım
"Nerede okumuştum, hani bir idam mahkûmu ölümünden biraz önce şöyle söylemiş ya da düşünmüştü: 'Yüksek ve sarp bir kayalıkta, ancak iki ayağımın sığabileceği, dar bir çıkıntıda, dört bir yanım uçurumlar, okyanuslar, sonsuz bir gece, sonsuz bir yalnızlık ve hiç bitmeyecek bir
Üzerinde ”EN GÜZELE” yazılı, altından bir elmayı, şölenin yapıldığı salonun ortasına bırakıverdi. Doğal olarak bütün tanrıçalar, bu elmaya sahip olmak istediklerinden uzun tartışmalar oldu. Sonunda üç büyük tanrıça dışında diğerleri çekildiler. Ama kudret tanrıçası Hera, zekâ tanrıçası Palas Athena ve Aşk tanrıçası Afrodit elmaya sahip olmakta
GURBETÇİ ŞÂİR SERVET YÜKSEL'İN DUYGU SÜZGECİNDEN SÜZÜLEN ŞİİRLER
M. NİHAT MALKOÇ
“Aman ha, gönül kırıp; kırılmaya değer mi?
Boş şeylerin peşinde yorulmaya değer mi?
Ne kaldı elimizde baharından, yazından?...
Bu dünya çiçek olsa derilmeye değer mi?”
(“Değer mi?”- Servet YÜKSEL)
Gönül telimizi
OĞLUM 12 YIL UYUDUKTAN SONRA UYANDI...
Bir gün çok sinirlendi. Yine kendini balkondan atmak istedi. Zor ikna edebildik. Akşam oldu, onu uyuyor zannettim. Babasıyla ne yapacağımızı konuşurken bir ara "oğlumuzu olmazsa bağlayalım" diye ağlayarak anlatıyordum ki birden yatağından doğrulup sadece bana bakarak, "yazıklar olsun size,