Sanırım en başta yapısının o zamana dek incelemiş olduğum Latince , Yunanca , Fransızca gibi dillerden baştan başa değişik olmasıydı. Bütünüyle dünyaya değişik bir bakışı anlatan , yepyeni bir dil oluşuydu. Bir de Türkçenin mantıklı oluşu beni kendine bağladı. Biliyorsunuz , Fransızlar dillerinin en mantıklı dil olduğunu söylerler ; oysa hiç de değil. Ama Türkçe gerçekten mantıklı bir dil. Sanıyorum benim için çok yeni oluşu yanında bir de bu özelliği nedeniyle Türkçeyi çekici buldum. Türkçe incelemelerim birçok yılımı aldı. Bu yüzden Türk edebiyatından daha çok Türk dili üzerinde çalıştım. Ama Türk edebiyatı ürünlerini okumaya başladığımda , çok güzel şeyler içerdiğini gördüm. Oysa bunlar Türkiye dışında hiçbir yerde bilinmiyordu. Naima'nın çok iyi bir yazar olduğunu düşünüyorum ama kimsenin bugün onu okuyacağını sanmıyorum. Sonra Halide Edip'i , Refik Haild'i , son zamanda da Haldun Taner'i keşfettim. Haldun Taner dünyanın en yaratıcı öykü yazarlarından biridir. Sabahattin ali.
Sayfa 196 - Prof. Dr. Geoffrey LewisKitabı okudu
"Eutropia sakinleri üzerlerinde müthiş bir yorgunluk hissettikleri ve kimsenin artık mesleğine, akrabalarına, evine ve sokağına, borçlarına, selamlanacak ya da selamladığı kişilere katlanamadığı gün, kentin tüm nüfusu boş ve yeni gibi orada onları bekleyen, herkesin değişik bir meslek, değişik bir eş bulacağı, pencereyi açtığında değişik bir manzara göreceği, akşamları vaktini başka şeyler, başka arkadaşlıklar, başka dedikodularla geçireceği komşu kente yerleşmeye karar verirler."
Hayat Neden Bu Kadar Sıkıcı ?
DiyenLere …
“Bugün ne Yaptın ? “ Hiiiç Aynı işte ne olsun ! DiyenLere , anlatacak bir çok şeyi olması için …
Şimdilerde insanlığın en büyük sorun bu … Hayatın sıkıcı , monoton olması dışarıya dahi çıkmak istememek , gün ışığı görmemek … Herşeyin aynı olması insanın canını sıkıyor elbet , bunaltıyor , depresyona
Fakat Turgut gibilerine de hak vermek gerekirdi. Hayata tutunmak için birine ihtiyaç duymak gerekiyormuş. Tek başına bher şeyi yapabileceğini düşünenler bir yerde yanılıyordu, dünyada bir şeyler değişiyor gibi duruyordu ama aynıydı. Değişen tek şey yaşama sevincinin gün be gün azaldığıydı bu da bize etraftan bazı şeyleri değişik gösterirdi. Selim gibilerin pek bir şansı yoktu, olamazdı da. Her zaman ne yapsam da birilerini incitmesem diye diye kendi hayatlarına bir şekil verme fırsatı kalmıyordu. Hep bir hayal dünyasında yaşamak fanilerin dünyasında pek de prim etmiyordu. Bir yerden tutunmak lazımdı hayata Turgut Özben gibi. Belki de hayata tutunmak birine tutulmaktı. Belki de hayatla aranda bir harç gibi duruyordu o insanlar, birleştirirdi senle hayatı, mutlu ve düzenli gittiğini sanırdın belki de. Selim gibilerin farklı ve yanlış bir gezegene gönderildiğini düşünüyorum ya da farklı bir ülkede doğmaları gerektiğini. Tutunamayanların ve konuşmadan birbirleriyle anlaşanların olduğu bir yer olmalıydı Selim gibiler için. Tutunamaynalar gezegeni diye, dünyayla hiçbir alışverişi olmayan bir gezegen. Herkesin Selim olduğu bir gezegen olmalıydı bizim için de... ama nerede?..
Yarının bugünden iyi olmasını istiyorsan şimdiden değişik bir şeyler yapmalısın.
Michael Porter