Zorba
Giritli Nikos Kazancakis, “Zorba”yı 1946’da yayımladığında hayatının son dönemindeydi. Yunan Zorba; yerinde duramayan, hiçbir şehirde uzun süre kalamayan tutkulu bir hayat aşığı, ama her çeşit kültürel kural ve sınırlandırmaya boyun eğmeyerek kendi bildiği gibi yaşamayı seçen, insanın bizatihi kendi mutluluğunun önemini vurgulayarak insanın insana yaptıklarının zorbalık olduğunu avaz avaz bağıran, gerçek iyiliğin ayrım yapmadan herkese insani davranmak olduğunu söyleyen bir seyyah. Hayat ağırdır. En zoru da yaşlanmaktır ona göre. Gençliğin ne değerli bir hazine olduğunu anlatır Kazancakis bu romanında. Zorba, klasikler arasında yerini almış bir dramdır. Kimine göre aklı beş karış havadadır, kimine göre bir kahramandır, kimine göre beş para etmezin tekidir bu Zorba. Güler, ağlar, dans eder, yanlış kararlar alır, hatalarıyla yüzleşir, alaya alır her şeyi. Ve ölüm her zaman olduğu gibi en son ziyaretçidir yine. Zorba filmleştirildiğinde, bu rolü Anthony Quinn canlandırır. İzlemek isteyenlere duyurulur. Zorba gibi ben de diyorum: Bazı şeyler değişmeli artık. İnsan çirkinleşmekten vazgeçmeli. Kültürün insanı değersizleştiren ögelerini bir silgiyle silmeli. İşte Zorba’dan bir alıntı: “Pek çokları mutluluğu insandan daha yüksekte ararlar, bazıları da daha alçakta; ama mutluluk insanın boyu hizasındadır.” (s.113) 
Zorba
