"Delikanlım!
Sen ki, ya bir köşe başında
Kan sızarak kaşından,
Gebereceksin,
Yada bir darağacında can vereceksin
İyi bak yıldızlara
Onları göremezsin belki bir daha..." -Nazım Hikmet- (1932)
61 yaşındaki gazeteci yazar Osman Balcıgil'in kendinden 7 yaş büyük hep 25 yaşında kalan Deniz Gezmiş ile olan samimi sohbeti..
Hava karanlık.. Gece.. Oda karanlık.. Sohbet bu odada başlıyor gencecik yaşta darağacında can veren fidanla. Ve şafak sökene kadar devam ediyor.. Sohbetin konusu tabi ki ülkemin makus kaderi olan ekmek, toprak, özgürlük mücadelesi gibi derin konular..
Yazar, kitabın sayfaları arasında bu kitabı diğer kitaplarından farklı olarak biyografi niyetiyle yazmadığını belirtmiş. Ayrıca beni çok etkileyen şu satırları yazmış:
Soranlar oluyor:
-"Bin yl öncesini, hatta İsa' dan önce 500'ü bile yazdın da kendi dönemini neden yazmıyorsun?" diye.
Cevabım hazırda:
-"Yüreğiniz kaldırıyorsa, siz yazın!"
Yazmak kadar okumak da yürek istiyor sanırım..
