Deli Dolunay
Hava aydınlanıyor burada yavaş yavaş. Bak bu gece de uyku tutmadı. Uyku prensip olarak beni hiç tutmaz ya zaten, neyse. Beni tanımazlar. Bilinmem yani çok. Deli Dolunay, olmak istediğim kişilik. Olmam gereken de olabilir. Delilik görecelidir. Bana deli, başkasına aklı fikri yerinde görünebilir. Ama herkese deli görünen, asıl iyilerdir. Dolunay ise , Ay'ın bütün olduğu tek evre. Yitirdiği duygularını, hayallerini .. her şeyi geri topluyor sanki. Hep öyle kalmak ister ya insan. Birileri kırılır, kazığın kralını yer. Ağzımızdan "Vah vah" lı laflar dökülür, yüreğimizden "Allah'ım sen beni koru." Bir deli olmak istiyorum, biraz da dolunay. İyi sabahlar.
-Deli Dolunay
"Tüm yazılmışlar arasında sevdiğim tek şey birilerinin kendi kanıyla yazdığıdır. Kanla yaz: Fark edeceksin ki kan ruhtur.'
-NİETZSCHE
Reis'e ait okuduğum 4. kitap oldu. Daha önce benim için şu ana kadar okuduğum en yalın kitabı olan ve içerisinde 638 aforizma bulunan 
İnsanca, Pek İnsanca 1. Kitap kitabından
Delilik görecelidir.
" Bay Douglas," dedi gece bekçisi, " zamanda ileri gidip oradaki herkesin delirmiş olduğunu gören adamın öyküsünü okudunuz mu? Herkesin. Ama hepsi delirmiş olduğu için deli olduklarını bilmezler. Hepsi aynı şekilde hareket ettikleri için, kendilerinin normal olduğunu düşünürler. Ve kahramanımız aralarındaki tek sağlıklı insan olduğundan, anormaldir; dolayısıyla, deli olan odur. Hiç olmazsa onlar açısından.
Evet, Bay Douglas, delilik görecelidir. Kimin kimi kafese kapattığına bağlıdır.
Sayfa 195 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Delilik görecelidir. O, kimin kimi hangi kafese tıktığına bağlıdır.
Ray Bradbury
zıtlıklar
Biz insanlar hayatta hep bir şeyler arar dururuz. Bunun tam olarak ne olduğunu bilemeyiz. Belki hayatın amacı, mutluluk veya belki de huzur. Bu arayışımızda etrafımızda olan biteni anlamaya ve tanımlamaya koyuluruz. Aslında tam anlayamayız her şeyi.
Yargılamaya çalışırız öncelikle. Yavaş yavaş beynimizde bit profil ve taslak oluştururuz. Beynimizde kalan ve anlam veremediğimiz boşlukları da "zıtlıklar" ile doldurmaya çalışırız.
İşte bizim yanıldığımız kısım da burasıdır. Zıt kavramlar diye bir şey yoktur aslında. Çoğu şey birbiri ile bağlantılıdır. Mesela delilik ve dahilik, karanlık ile aydınlık, önce ve sonra.
Delilik ile dahilik bağlantılı iki şeydir. Bir delinin herhangi bir labirent kurduğunu düşünürsek bu labirent çözmek imkansız bir hal alacaktır. Yine bir dahi ve deliyle satranç oynadığınızı düşünürseniz onları yenmek çok zordur. İkisi de aşırı zekanın bir sonucudur. İkisi de aynı kökten çıkar fakat yaşanmışlıklar bu iki kavramı farklı dallara ayırır. Bir diğer deyişle bu iki kavram arasında çok ince bir çizgi vardır.
Yine aynı şekilde düşünürsek: Karanlık ve aydınlığın da bir kökü vardır. Bu kök "ışık" tır. Yine, önce, sonra da aynı kök olan zaman kavramına bağlanır. Bu iki kavram sadece içinde bulunduğumuz sadece içinde bulunduğumuz zamanı kavramak için oluşturduğumuz zaman dilimleridir. Yani içinde bulunduğumuz zamana göre değişken ve görecelidir.
Bu örneklerde de olduğu gibi "zıtlık" sadece bizim evreni anlayanilmemiz için kurgulanmış bir kavramdır.
"Delilik görecelidir. Kimin kimi hangi kafese tıktığına göre değişir."
—Ray Bradbury
Sayfa 157Kitabı okudu
"Delilik görecelidir, beyefendiciğim. Alt tarafı birer ölümlü olan bizler kimiz ki kimin deli, kimin aklı başında olduğuna karar verelim?"
Sayfa 149 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Delilik görecelidir. Kimin kimi hangi kafese kapattığına bağlıdır.
Sayfa 147 - İthaki Yayınları ~ Güneş ve GölgeKitabı okudu