Bır öykünün içinde olsaydı, hikâyenin tam bu noktada bitmesini çok isterdi Selim. Fakat öyle olmadı. İki saat içinde salondaki illüzyon sona erdi, çünkü mutlu son diye bir şey yoktu, uzun vadede bütün hikâyeler mutsuz biterdi.
Sayfa 97 - YKY 20.BaskıKitabı okudu
"Öyle çok şey var ki aklımda, düşünemiyorum anne"
"Seninki düşünmek değil, dertlenmek o zaman yavrum"
Sayfa 87 - YKY 20.BaskıKitabı okudu
❝Birçok insan mutlu olduğunu bilmediği için, mutsuzdur❞ demiş Dostoyevski.
Sayfa 30 - YKY 20.BaskıKitabı okudu
Şiirden şizofrene...
❝
Umut bu, alır gerçeğin ötesine götürür, yol kenarına atar adamı. Dön dönebilirsen. Böyle laflar edince, şiir gibi konuşuyorsun diyorlar, şiir değil ki bunlar diyorum, kafam karışık. Arada kafiyesi tutuyor farkında olmadan, o da başlangıç seviyesinde şizofreni belirtisiymiş.
❞
Sayfa 27 - YKY 20.BaskıKitabı okudu
Taş duvarlarla demir kapılar bedenleri içeride tutmak için. Ruhu içeride tutamazlar.
Sayfa 73Kitabı okudu
❝
Tanımadığım bir şeyler çalıyor. Hoşuma gidiyor. Çünkü artık sırf tanıdık geldiği için izleyemediğim filmler, bakamadığım fotoğraflar, dinleyemediğim şarkılar var. Eskiden yoktu. Temas ettikçe, hepsi anlamlarının ötesinde başka anlamlara bürünüyorlar O kadar çok bölüyorlar ki beni, zamanın içine, geçmişe doğru dağılıyorum.
❞
Sayfa 26 - YKY 20.BaskıKitabı okudu
Kendime vereceğim bir iyi, bir de kötü haberim var. Kötü haber. Hayatımda hiçbir şey hayal ettiğim kadar iyi olmayacak. İki artı bir evde, yalnız başıma uzun yıllar daha yaşayacağım. İyi haber: Hayatımda hiçbir şey hayal ettiğim kadar kötü de olmayacak. Tek tesellim bu. Ne harikayım, ne berbat. Kibrit kutularının sırtındaki kelimeyim ben. Vasat
Sayfa 24 - YKY 20.BaskıKitabı okudu
Kendisi dediği varlığın kaç yıldır ortalarda olmadığını düşündü, bir cevap bulamadı. Kim bilir nerede, hangi umudun peşinde kaybolmuştu.
Sayfa 18 - YKY 20.BaskıKitabı okudu
Bir ölümlülerin tarihini bilirdik, sayıları artınca onları da bilemez olduk.
Sayfa 14 - YKY 20.BaskıKitabı okudu
Belki Kendi Orm/anında Değerli Bir Çiçeksin..
Ne harikayım, ne berbat. Kibrit kutularının sırtındaki kelimeyim ben:Vasat..
Demir, onu zayıflatan yabancı maddelerle doludur;; dövülerek Çelik haline gelir ve Keskin bir kılıcı dönüşür. İnsanoğlu da aynı şekilde gelişir
Sayfa 94Kitabı okuyor
Yalnızlığa alışıp onu unutan çoğu insan gibi kendi kendine konuştu.
Sayfa 13 - YKY 20.BaskıKitabı okudu
Demir olsam çürürdüm, toprak oldum dayandım.
Sayfa 150Kitabı okuyor
Siz hiç kaybettiniz mi?
Bir umudu, bir hayali, bir duyguyu, hazine gibi sakladığınız bir mektubu, size değer katan ve şekil veren bir insanı..
Peki, ardından ağladınız mı?
Sayfa 9Kitabı okuyor
Ah şu günahkar zamanlar, Demir parmaklıklar koyuyor insanla hakları arasına;
