Tarık Tufan'dan okuduğum 4. eseri oldu ve yine beğendim hatta en beğendiğim de bu eseri olabilir. Çok güzel yerlere dokunmuş yine. Deneme türündeki eser sanki kişisel gelişim kitabı gibi olmuş. Hikayeler o kadar sağlam ve güzel ki gerçekten okunmalı. Alıntılar mükemmel. 180 sayfalık kitap içerisinde aldığım notlar;
- Umut ( Bu kavrama çok fazla değinmiş. Umutlu olun bıkmayın... )
- Annelik ve kadınlık
- Ağlamak, rahat olmak. Duygularını açık seçik beyan etmek ve korkmamak.
- Ölüm zorluğu
- Kudüs ve çocukların ölmesi
- Kültürel yozlaşma ( Eskiyi arama, eskileri unutma. İnternetin, TV'nin kültürümüzü unutturması...Bağımlılık yaratması. )
- Doğallığını kaybetmeme. Özün neyse o ol. Gösterişe kaçma, rahat ol.
- Başkasının lafına göre hayatını yaşama, şekillendirme.
- Azimli ol, düşsen de tekrar kalk. Allah her zaman seninledir.
- Ailenin önemi ve pişmanlıklar...
- Nasıl doğduysan kendini öyle kabul et. Değiştirme veya değiştirmeye çalışma. ( Fiziksel ve ruhsal olarak ) Ör: Engelli doğsan da bunu kabul ederek ve severek yaşamak.
- Beyaz yalanlar söylemek zorunda kalma. Dik dur. Her zaman doğruyu söyle.
- Nesnelere bağlanmamak gerekli.
bir çok ders çıkarılabilir bu eserden. Bazı bölümler de sıkılabilirsiniz ama bitirmek için beni azmettirmesi, bağlaması benim için ekstradan 1 puan daha oldu. Beğenerek okudum. Diğer kitaplarını da okuyacağım. Sizlere de tavsiye ederim.