Böylesine güzel bir kalemi keşfetmekte bu kadar geç kaldığım için kendimi kötü hissediyorum. Gerçekten, hayran olunması gereken bir yazar olarak görüyorum Paullina Simons’ı. Bilgili, dikkatli ve oldukça etkileyici bir yanı olduğunu kitabı okurken her sayfada hissettim.
Lily Quinn, Amy McFadden, SpencerO’Malley, Allison, Claudia, Milo… İç içe geçmiş ama bir o kadar da birbirinden ayrı, uzak çokça hikayenin barındığı bir kitaptı. Belki salya sümük ağlamadım ama yüreğimde, karakterlere özellikle de Lily’nin savaşına karşı derin bir his besledim.
Beni en çok etkileyen şeylerden birisi de, kapaktaki yazı oldu.
“Hayatı keşfetmek için önce onu kaybetmen gerekir.”
Bence insanı derinden etkileyebilecek bir söz ve beni uzun zamandır etkisi altına aldığını hissediyorum. İnsanların bu yanını gösteren yazılar beni hep etkiler zaten. :)
Hikayenin akışı, yaşananlar, hikaye içindeki hikayeler o kadar güzel işlenmişti ki okurken tek bir noktada “Ne oluyoruz?” diyemedim. Çünkü “Sonrasında ne olacak?” diye düşünerek okumakla meşguldüm.
Gerçekten güzel bir kitaptı ve bence okunmalı.