Sonuçta, hayatın her milimetrekaresini iyilikle doldurmayı planlayan senaristin gül hatırı için, onlar da iyilerin safına katılıyorlar yani, onlar da kanatsız birer meleğe dönüşüyorlar ve artık ortalıkta kötü adam kalmayınca, film mecburen bitiyor... İşte o zaman ben kendimi gene şehrin karanlığında, mezbelelik yerlerde, taşlaşmış bakışlar, kırılmış duygular, kırk katır kesilmiş aç bir kurt, lokmadan da hırkadan da geçmiş bir deli derviş, gözü kara, pejmürde bir gezgin, ıssızlığını koklayan dilsiz, bir kuyruğunu kısmış sırılsıklam bir it gibi dolaşırken buluyorum ve sağımda solumda gene o üçkâğıtçı, ayyaş ve serseri kılığındaki melekler oluyor.
"En iyi film, sağır ve dilsiz kişiler için yapılan filmdir. Çok fazla konuşuyoruz, çok fazla kelime var. Benim niyetim, konuşmanın ötesine geçen saf güzelliği bulabilmektir”
Sergei Parajanov
SAÇLARIN VAR MI SENİN?
youtube.com/watch?v=rsUwajV...
Hastane odaları hep küçüktü. İçine beş yatak sığsa da küçüktü, binadaki en büyük oda olsa da küçüktü.
Hele duvarlar bir bir üstüne yürüdü mü insanın, karınca yuvasından da küçüktü, ağaç kovuğundan da küçüktü.
Bilinçli bir yalnız bırakılışın çıldırtan safhasında, belki de
Liliyar'dan
Saçların Var mı Senin?
youtube.com/watch?v=rsUwajV...
Hastane odaları hep küçüktü. İçine beş yatak sığsa da küçüktü, binadaki en büyük oda olsa da küçüktü.
Hele duvarlar bir bir üstüne yürüdü mü insanın, karınca yuvasından da küçüktü, ağaç kovuğundan da küçüktü.
Bilinçli bir yalnız bırakılışın çıldırtan safhasında, belki de
Temmuz 2018 Deneme/Hikaye Etkinliği
K.Enli
Gene gözümde iki damla yaşsın akmak bilmeyen..
Gene gecenin körü! Film şeridi anılar..Ellerim gene ürkek teninin sıcaklığına harman.. Odamın tavanı gök yüzüm! Şarkıların menzilindeyim gene, hepte onikiden!
Hiçliğin ortasında kaybolup gidiyorum, dilim dönmüyor gene!..Direniyorum bişeylere dilsiz geceye mesala! Kısır uykuya, boş sigaraya, taş yastığıma, demir ranzama!..
Sağır dilsiz olmanın en kötü tarafı sessiz film dünyasında yaşıyor olmak değildi, en kötüsü varlıkların ismini bilmemekti.
