Meşa Selimoviç, dervişlik ve Mevlevi fikriyatı ve adabı konusunda hiç bir araştırma yapmadan Ahmed Nureddin'e Mevlevi Şeyhi rolü veriyor. Mevlevi Şeyhi Ahmed Nureddin'in ölümü yaklaşanları teselli etmek için çağırıldığında yaptığı teselli konuşmalarında ki ölüm anlayışı, Mevlevilik'teki ölüm anlayışından çok farklı.Ahmed Nureddin'in kişisel problemlerini aşmak için kadı'lığı kabul etmesi, daha da zorlanınca öldürülen Kadı'nın karısıyla evlenmeye kalkması, bir dervişin asla başvurmayacağı çarelerdir. Romanın sonunda Derviş'in ölümü bekleyişi ise, kapana kıslmış bir vahşi hayvanın bekleyişinden farksız. Meşa Selimoviç'in gerçek hayatında, Komünist Partisi'ndeki konumunu kaybetmemek için kardeşinin kurşuna dizilmesine seyirci kalmasından duyduğu pişmanlık, Yugoslavya Krallığı generallerinden birinin kızı ile evlenmesi üzerine, burjuvalık ithamıyla Parti'den atılmasıyla daha da şiddetlenmiş. Pişmanlığını bu romanla hafifletmeye çalışmış.Selimoviç, bulunduğu zaman ve mekanda duygularını dışa vurma imkanı bulamadığından, zaman tünelinde üçyüz sene geri gitmiş ve hikayesini orada anlatmış. Yolculuk ettiği zaman dilimini, romanına konu ettiği kurumları ve romanının şahıslarını asla gerçek rollerine oturtamamış.
