"Bu dünyada katlanamadığımız ne varsa
bir gün onu tek bir insanda buluyoruz,
ve o insan da bir anda kuş gibi
uçup gidiyor."
''İşte gidiyor, felaketlerin anası, koşuyor ve tüm dünyayı kendisiyle birlikte eve götürmeye çalışıyor... Ne garip, insan keşfetmeyegörsün, nasıl da tüm dünyaya sahip olabiliyor.''
Djuna Barnes (Gecenin Uzantısı romanından)
Sayfa 11
Bir nesneye ya da kişiye bağımlı kılınan insanlar engellendiklerini hissederken, asıl engelin insanın içinde olduğunu Djuna'dan iyi kimse bilemezdi.
Sayfa 17Kitabı okudu
Djuna dayanıksız nesnelerden oldu bitti hoşlanmıştı. Sağlam, kunt şeyler onda süreklilik, kalıcılık duygusu uyandırıyordu. Hiçbir zaman sağlam bir ev, dayanıklı mobilyalar istememişti. Bütün bunlar birer tuzaktı. Onlara sonsuza kadar bağlanabilirdin. O, yerinden kolayca oynatabileceği, en küçük bir pişmanlık duymaksızın içeri ya da dışarı sürebileceği dekorları, sahne donanımlarını yeğlerdi. Az sonra dağılıp giderler, sen de herhangi bir şeyi yitirmiş olmazsın. Geride kalan, yaşamayı sürdüren tek şey canlılık, parlaklıktır.
Sayfa 48 - Kunt: ağır, dayanıklı, kalın, sağlam, sertKitabı okudu
"Kadın neden cesaret edememiş?" diye sordu Paul.
"Çünkü yalnızca engeli görmüş,'' dedi Djuna. "İnsanların çoğu sadece engeli görür ve zınk diye durur."
Sayfa 67Kitabı okudu
Kendimizi yaratılmış nesnelere bağımlı kıldığımız ve irademizi geçici amaçlara teslim ettiğimiz sürece hepimizi aynı kurt kemiriyor demektir.
Djuna Barnes
"Annem öldü," diye sürdürdü Djuna anlatmayı, "erkek kardeşlerimden biri sokakta oynarken kaza geçirip topal kaldı. Bir başkası da tımarhaneye kapatıldı. Kimseye zarar vermemişti. Savaş çıkınca, çiçekçilerden aşırdığı çiçekleri dünyaya barış getirmek için yediğini söyledi. Eğer herkes çiçek yese, dünyaya barış egemen olur, dedi.
Sayfa 31 - Everest yayınları
İyi ki dokundun bu dünya'ya güzel kadın.
Neden yazılır? Dünya acılı olduğu için yazılır. Duygular taştığı için yazılır. İnsanın kendi zavallılığından sıyrılması güç bir işlemdir. Ama insan bir kez bu zavallılıktan sıyrılmaya görsün, o zaman yaşamı kendi egemenliği altına alabilir. İşte böylesi bir egemenliği bir iki kişiye daha anlatmak için yazılır. (Ya da kendi kendine kanıtlamak için.) Çünkü, insanın kişisel özgürlüğü, kendi dünyasına egemen olmasıyla başlar. Dünyasına egemen olan insan, acıları coşkuya, bunalım yaratmaya, sevgisizliği sürekli aşka dönüştürebilir.
Ben dünyama egemen olmayı edebiyatla öğrendim. Çok sevdiğim üç yazarın, üç cümlesini -benim neden yazdığımı çok iyi anlattığı için- edebiyat yaratıcılığının kıpırdanışlarını çok iyi yansıttıkları için burada vurgulayacağım:
"Hiçbir zaman sakin olamamak, sanırım benim kaderim."
Italo Svevo (Zeno'nun Bilinci)
"İnsanın konuşmak için konuşmadığını böylece öğrendim, 'bunu yaptım', 'şunu yaptım', 'yedim, içtim' demek için konuşmadığını, aksine kendi yaşam görüşünü geliştirmek, bu dünyada neler olup bittiğini kavramak için konuştuğunu."
Cesare Pavese (Yeni Ay)
"İşte gidiyor, felaketlerin anası, koşuyor ve tüm dünyayı kendisiyle birlikte eve götürmeye çalışıyor..."
Djuna Barnes (Gecenin Uzantısı)
Bir cümle de ben eklemek istiyorum:
"Yaşamla ve ölümle hesaplaşmak için yazıyorum"
Sayfa 11 - Yapı Kredi Yayınları
Artık şundan eminim; insanın geçmişi veya geleceği görebilmesi için biraz deli, yaşamı anlatabilmesi için yaşamın biraz dışında olması gerek.
(Djuna Barnes - Geceyi Anlat Bana)
Sayfa 101 - Can YayınlarıKitabı okudu
İstediği yere gidip istediği şeyi yapabilir, çünkü unutuyor. Bense hiçbir yere gidemem, çünkü ben hatırlarım.
Ölmeden Önce Okunması Gereken 1001 Kitap
Liste Babil.com'da Türkçe olarak yayınlanmıştı. Lakin artık Türkçesini bulamıyoruz ne hikmetse. Küçük-büyük harf sıkıntısını düzeltmek isterdim lakin uğraşamayacağım, bu listeyi bulurken de çok uğraştım. İngilizcesi hizmetinizde arkadaşlar, buyurunuz. :)
never let me go – kazuo ishiguro