İnanışa göre, doğum yapan kadının acılarını ne kadar az insan bilirse, kendisi o kadar az acı çekerdi. İşte bu yüzden herkes, hiçbir şey bilmiyormuş gibi davranmaya çabalıyordu. Beklenen olaydan hiç kimse söz etmiyordu; ama bütün herkeste, prensin evinde bir kural yerine geçen ciddiyetten ve terbiyeli insanlara özgü saygıdan başka, hepsini birleştiren bir acı bir sevecenlik, o anda gelişip ilerleyen o yüce olayı kavramaktan doğan bir yumuşaklık sezilmekteydi.