Don Quixote
Yitirdiği inancını savaşarak geri kazanmaya çalışıyor. Bu acıtırcasına gerekli ona… Evet! Bir şeye inanmak tutkusu! Birine inanmak!
Sayfa 292Kitabı okudu
M.G.: Pierre Menard, Borges'in bir öyküsünün kahramanı. "Borges'in öyküsü," dediğim anda duruyorum ve öykü olup olmadığını düşünüyorum. Çünkü hem öyle gibi hem de öykünün sınırlarının çok dışında metinler olduğu için Borges insanı bu ikileme sürüklüyor. Pierre Menard'da da Borges bir yazı yazıyor ve bunu Pierre Menard isimli yazarın bibliyografyası olarak okuyoruz. Böyle birisi gerçekte yok. Tamamen kurgusal bir karakter olmasına rağmen, Borges onun üzerine bir yazı kaleme almış. Eserin adı Don Quixote Yazarı Pierre Menard. Pierre Menard'ın Don Quixote'u baştan, cümle cümle tekrar yazmaya çalıştığını anlatıyor. Kelimesi kelimesine aynı iki paragrafı alt alta koyuyor Borges, birini Cervantes diğerini Pierre Menard yazdı ve ikisi birbirinden çok farklıdır diyor. Çünkü 1600'lerden 1900'lere neredeyse üç yüz yıl ve bir sürü içsavaş, iki büyük savaş geçmişken, "Don Quixote artık şövalye hikâyelerine inanmıyordu ve ya da tam tersi artık inanılmayan şövalye hikâyelerini kendisi canlandırmak için yollara düşüyordu ve bir tas alıp kafasına takmıştı," gibi bir cümleyi Cervantes'in kurmasıyla Pierre Menard'ın kurması arasında büyük fark olacağını söyleyerek algımızın sınırlarını zorluyor. Biz saf okurlar aradaki farkı düşünürken, üç yüz yıl içinde değişen insan kavramını göz önünde bulundurduğumuzda sahiden öyle olduğunu anlıyoruz. Sınıflar, tarih, kavramlar değişiyor ve Pierre Menard aynı metinleri tekrar yazarak başka bir iş yapmış oluyor.
Sayfa 17 - Can YayınlarıKitabı okudu
M.G.: Cervantes'in Don Quixote'unu kopya edip tekrar yazmanın edebiyat değil sanatsal bir eylem olduğunu söyleyebiliriz. Bolaňo Uzak Yıldız'ın önsözüne bunu koyarak, bize kendini topla, sıradan bir hikâyeye girmiyorsun, çok farklı bir edebiyatla karşı karşıya kalacaksın, diyor.
A.T.: Bolano için merak unsurunu taze tutan bir yazar diyebiliriz. Meraklanmanın, olay örgüsünün ya da karakterin peşine düşmenin edebiyatta çok aradığım bir şey olduğunu söyleyemem. Ama bu doğal bir okur dürtüsü ve okuma arzusunu katladığı da bir gerçek.
Sayfa 18 - Can YayınlarıKitabı okudu
Ölümlerin en zalimcesi ?
"Her şeyin dibe vurduğu bir anda Don Quixote 'aklımda kendimi açlıktan ölmeye terk etmek vardı, tüm ölümlerin en zalimcesi' der. Ancak Sancho, yemeği ve yaşamayı seviyordur, o da 'hayatımı yemek yiyerek uzatacağım' der."
Sayfa 154Kitabı okudu
Mississippi’yi bir beyaz ilk kez gördüğünde…
Rabelais daha henüz yayınlanmamıştı; Don Quixote dana henüz yazılmamıştı; Shakespeare daha henüz doğmamıştı.
Artık zırhını temizlemiş, basit bir başlıktan miğferini yapmış, atına bir isim vermiş ve kendine de bir isim bulmuş olduğuna göre, geriye âşık olacağı bir kadın bulmaktan başka bir şey kalmamıştı; çünkü sevgilisi olmayan gezgin şövalye, çıplak bir ağaç, ruhsuz bir beden gibiydi..
- Miguel de Cervantes, Don Quixote
DomingoKitabı okudu
