"Kaldırımda hırslı bir şekilde yürüyordum, bana son derece garip görünen insanların yanından geçerek, hayaletlerin; dünya bir hayal gibi, şeffaf bir düzlemdi ve üstündeki herkes çok kısa bir süre için oradaydılar, hepimiz, Bandini, Hackmuth, Camilla, Vera, hepimiz kısa bir süre için vardık, sonra başka bir yere gidecektik; hayatta olmaya çok yaklaşıyor ama olamıyorduk."
Allah der ki ; kimi benden çok seversen onu senden alırım ..Ve ekler ; 'onsuz yaşayamam' deme seni onsuz da yaşatırım..Ve mevsim geçer,gölge veren ağaçların dalları kurur,sabır taşar,canından saydığın yâr bile birgün el olur,aklın şaşar.Dostun düşmana dönüşür,düşman kalkar dost olur, öyle garip bir dünya..
Jack Kerouac Kendini Anlatıyor
Ben hayatım boyunca pranga mahkûmiyetlerinden kaçan köksüz bir ağaç oldum. Ne durmayı ne de aynı yolu ileri geri kat etmeyi severim. Bana sorarsanız, gerçek yaşam hiç durmadan dosdoğru denize doğru gitmektir. Öyküler söylemek, öyküler dinlemek, öyküler yaşamak…
Benim öyküm de onlardan biri. Her zaman gizlice
‘’«Benim katkım» diyor Marx, «şunları ispat etmekten ibarettir: (1) sınıfların varlığı üretimin gelişmesindeki belirli tarihî evrelerle sınırlıdır; (2) sınıf mücadelesi ister istemez proletarya diktatörlüğüne götürür; (3) bu diktatörlük bütün sınıfların ilgasına, sınıfsız bir topluma geçiş dönemini tesis eder.» Bu bilgileri Marx'ın ağzından almak
bir 'sıkıntı' taşıyor içinde; nedenini bilmediği bir sıkıntı, bir mutsuz bilinç..
Bunalıyor,
kalabalıklar içinde garip bir yalnızlık duyuyor.
Büyük kent kırgını..
Dünya aşıyor onu; çok vaktini alıyor.
Anlaşılamıyor.
Herkes katı, uzak, bencil ve küçük.
Uyum sağlayamıyor..
Sayfa 165Kitabı okudu
Allah der ki; kimi benden çok seversen onu senden alırım…
Ve ekler; “Onsuz yaşayamam” deme, seni onsuz da yaşatırım.
Ve mevsim geçer, gölge veren ağaçların dalları kurur, sabır taşar, canından saydığın yar bile bir gün el olur, aklın şaşar.
Dostun düşmana dönüşür, düşman kalkar dost olur, öyle garip bir dünya.
Olmaz dediğin ne varsa hepsi olur…
“Düşmem” dersin düşersin, “Şaşmam” dersin şaşarsın.
En garibi de budur ya, “Öldüm” der durur, yine de yaşarsın.