Öyle garip kavramlarla yetiştirilmişiz ki bizden birazcık değişik bir kişi ya da toplumla karşılaşınca onların bize yabancılığı nedeniyle güvensizlik duyuyoruz ya da nefret ediyoruz. Oysa her bir uygarlığın anıtları ve kültürü, insan olmanın değişik biçimde anlatımından başka bir şey değildir. Dünya dışı bir ziyaretçi çeşitli insanlar ve insan toplumları arasındaki farklara göz attığında, aramızdaki benzerlikleri farklardan daha çok bulacaktır. Kozmos'u akıllı yaratıklar dolduruyor olabilir. Fakat Darwin'in öğretisi açıktır: Başka bir yerde insana rastlayamazsınız. Yalnızca bu küçük gezegenimizde insan vardır. Nadir ama tehlikeli bir türüz. Kozmik perspektifte her birimiz çok değerliyiz. Eğer bir insanın sizinle aynı fikri paylaşmadığını fark ederseniz aldırmayın, bırakınınz bu gezegende yaşamaya devam etsin. Unutmayın, yüz milyar galaksiyi gezip de tek bir insan bile bulamayabiliriz.
Sayfa 363Kitabı okudu
Kaldırımda hırslı bir şekilde yürüyordum,bana son derece garip görünen insanların yanından geçerek, hayaletlerin; dünya bir hayal gibi, şeffaf bir düzlemdi ve üstündeki herkes çok kısa bir süre için oradaydılar,hepimiz, Bandini,Hackmuth, Camilla, Vera, hepimiz kısa bir süre için vardık,sonra başka bir yere gidecektik; hayatta olmaya çok yaklaşıyor ama olamıyorduk.
Genç Werther'in AcılarıJohann Wolfgang Von Goethe · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2021121bin okunma
"Doğrusu senden böyle bir söz beklemiyordum.
Çok garip."
"Neden?"
Lydia cevap verdi. "Çünkü sen... aslında sevecen bir
insansın. Başkaları hakkında kötü bir söz söylemezsin. Bazen
sana, yeteri kadar, nasıl anlatayım bilmem ki?., yeteri kadar
şüpheci olmadığın için kızıyorum. Dünyadan haberin yok."
Alfred gülümsedi. "Bence dünya insanın düşündüğü gibi
bir yerdir."
Sayfa 21 - Altın Kitaplar Yayınevi
Gece gece garip bir hissiyat ile içime düşen o şiir ..
“Burası dünya ve biz artık çok sıkıldık.
Alıp başımızı sana gelmek istiyoruz”
İbrahim Sadri
Canım Öğretmenime,
Nereden başlasam bilemiyorum. Ansızın geldi bize veda edişinin haberi... Arkadaşım bana yine başka bir öğretmenimin paylaştığı hikayeyi attı. Şöyle yazıyordu: "Canım arkadaşım, can dostum boşanma aşamasındaki eşi tarafından katledildi!" Kanım dondu. Sonra arkadaşıma "O fotoğraftaki Saadet hoca değil mi?" dedim. Arkadaşım
Allah der ki Kimi benden çok seversen onu senden alırım
Ve ekler: "Onsuz yaşayamam" deme, seni onsuz da yaşatırım
Ve mevsim geçer, gölge veren ağaçların dalları kurur, sabır taşar
Canından saydığın yar bile bir gün el olur, aklın şaşar
Dostun düşmana dönüşür, düşman kalkar dost olur, öyle garip bir dünya
Olmaz dediğin ne varsa hepsi olur
Düşmem dersin düşersin, şaşmam dersin şaşarsın
En garibi de budur ya öldüm der durur, yine de yaşarsın
Yazarken
Düşünüyor insan yazarken- gerçekten bunları benden başka okuyacak kimse var mı diye. Yani laedri olarak gönderebilirim tabii ki her daim dünyaya, ama benim altımda benimle alay etmeden okuyacak, benim yazdığımı bilecek... İşte burada duraksıyor insan. Etrafta başkaları da varken yazmak çok garip değil mi? Sanat sanat içinse yazmak da benim için
Dünya çok garip değil mi? Bütün insanlar birbirini dinliyor ama anlamıyor.
Sayfa 78 - Destek Yayınları 281. BaskıKitabı okudu
Faik Baysal
Muharrem Dayanç:
"Türk edebiyatında en çok ilgimi çeken bahislerden biri “yazarlar ve anneleri”dir. Konu bu kadar genel değil elbette bahsi biraz daha daraltarak söylemek gerekirse “küçük (hatta çocuk) yaşta annesini kaybeden yazarlar”dır. Başlangıçta Tevfik Fikret (12), Ahmet Hâşim (7), Yahya Kemal (13), Ahmet Hamdi Tanpınar (14), Ziya Osman Saba
Merdivenleri sert adımlı asker gibi tok sesler yansıtarak çıkmış ve odaya ge ne mermi gibi düşmüştü. Bir elinde gazete, bir elinde küçük bir valiz olduğu halde; tatlı telaf f uzuyla odada bulunanlara: "Meğhaba dostlağ!" diye selam verince, biraz hayret etmiştim. Kimdi bu garip adam acaba? Sert tavırlarıyla sivil giyinmiş askere benziyor, uzaktaki şantiyeye gidecek mühendisi andırı yor ve yaya dünya turuna çıkmış egzantirik seyyahı hatırlatıyordu.
20 yıl önce; -hala olduğu gibi- çok dinç görünüşlü gövdesi hüviyeti hakkın da beni tereddütlere düşürmüşse de yüzündeki kocaman ve azametli sakalı, 205 onun bir fi lozof olduğu şüphesini de vermiş bulunuyordu. Nitekim konuş maya başlayınca bu sanımda yanılmadığımı anlamıştım:
Sayfa 210Kitabı okudu
"Dünya çok garip değil mi?
Bütün insanlar birbirini dinliyor ama anlamıyor."