Haziran 1931'de Huxley bir gazete muhabirine, Amerika'ya ikinci bir gezi planladığını söylemişti, "sırf daha kötüsünü bilmek için, bence, insanın zaman zaman yapması gerek." Mayıs ayında da bir başka muhabire "gelecek hakkında bir roman" yazdığını söylemişti. "Wellsgil Ütopya'nın dehşeti ve ona karşı bir başkaldırı üzerine." Birkaç yerde Huxley, H.G. Wells'in Tanrılara Benzeyen İnsanlar'ı ile (1923) ve onun sadece "etkin, iyimser, buluşçu, yenilikçi ve iyi huylu" yurttaşlarla doldurduğu tozpembe bir ütopya çizmesiyle alay etmiştir. "Wellsgil" terimini kullanışı burada, ilerlemeci bakışın ona en itici ve saçma gelen tüm yönlerini kapsar. Fakat Huxley, Anthony Burgess'ın bir keresinde yaftaladığı gibi, "anti-Wellscilerin en büyüğü" değildi kesinlikle. Aksine, Tanrılara Benzeyen İnsanlar bir yana, Huxley 1920'lerde ve 30'ların başında Wells'le bir hayli şey paylaşıyordu: özellikle de, parlamenter demokrasiye yönelik güçlü horgörü ve kitle toplumunun seçkin bir uzmanlar kastı tarafından kontrol edilen bir zihinsel düzey hiyerarşisi biçiminde yeniden düzenlenmesi gerektiği yolundaki güçlü inancı. Huxley'nin Cesur Yeni Dünya'yı yazmaktaki asıl amacı, pekâlâ Tarınlara Benzeyen İnsanları ve anlattığı düşlemsel 'California' dünyasını yermek olabilir; ama romanı yazmaya başlar başlamaz, Huxley'nin kurmaca bir geleceğin parodisini yapma isteği, şimdinin kurmaca olmayan acil sorunlarına korkulu ilgisiyle karıştı.
İşte New Mexico'daki Ayrıbölge'yi ziyaret ederken Bernard Marx, John adlı vahşiye rastlar ve onu Londra'ya getirir. John ilkin kendisini çevreleyen yeni dünya karşısında coşkuya kapılır ve Londra'dan büyük ilgi görür; fakat kısa süre sonra Dünya Devleti'nce hayal kırıklığına uğratılır ve Jonh'ın perspektifinden F.S. 632'nin eksiksiz, totaliter dehşeti teyit edilir.
Pasifizim ve Yatıştırma
1930'lar, özellikle İngiltere'de güçlü bir pasifist hareketin ortaya çıkışına da tanık oldu. Bu, 1914-18'in dehşetinin tekrarlanmaması gerektiği talebiyle dile getirildi. 1933'te Oxford Üniversitesi Birliği su önergeyi tartıştı:"Bu kurum hiçbir koşulda, Kral ve Ülke için savaşmayacak." Önerge 173'e karşı 275 oyla kabul edilince, basında çok geniş yer verildi. Popüler sağcı gazeteler, İngiltere'nin en eski üniversitesinin öğrencileri arasında pasifizim bu kadar yaygın olması karşısında duydukları dehşeti ve korkuyu ifade etti. Bununla birlikte, güçlü konumlarda bulunan 1. Dünya Savaşını yaşamış ve öğrencilerle hemfikir olan insanlar vardı. Hatta bazı İngiliz -ve Fransız - politikacılar, Hitler'e istediklerinin çoğu verilirse, yeni bir Avrupa savaşından kaçınılacağına inanıyorlardı .
Sayfa 55Kitabı okudu
Kavramlar tuğlalar gibidir. Bir akıl mahkemesi inşa etmek için kullanılabilirler. Ya da pencereden fırlatılıp atılabilirler.
Şahsen, bir mücadelenin parçası olacaksam, yaşamı besleyebilmek isterim. Yaşamı beslemenin mücadelemin KENDİSİ OLMASINI isterim.
-ZAINAB AMADAHY
-BRAIN MASSUM
Direniş ve neşe her yerde
Bir mücadelenin parçası olarak
Sayfa 59
