Camus'a ilgi duyuyorsanız, mutlaka okumalısınız bu eseri. İçindekiler;
Tersi ve Yüzü
Bir Alman Dosta Mektuplar
Die Stummen - Der Gast
olup Camus'un üç kitabını da birden okumuş oluyorsunuz. Bunların haricinde bir kaç konuşması ve hiçbir yerde bulamadığım korkunç bir kısa hikaye daha var. O hikayede sıkıcı bulduğu evinden ve anne babasından uzaklaşmak isteyen bir delikanlıya bir rahip vasıtası ile Katolik kilisesi sahip çıkar. Protestan olan genç, Katolik olmakla kalmaz, misyoner eğitimi de alır ve tuzdan bir şehirde yaşayan ve yabancıları öldüren bir kavme gönderilir. Orada esir edilip başka işkenceler yanında dili de kesilen misyoner yine din değiştirir ve hizmet etmesi gereken fetişe gönüllü olarak tapmaya başlar. Ama bu kavmi hala Katolikleştirmek için gelecek olan rahip ve garnizonu da düşman ilan eder kendine. Rahibin garnizondan önce bir rehber ile çıkıp gelecek olması işine gelir çünkü garnizonun koruması altında olmayacaktır.
Bu hikayede Camus müthiş bir Tanrı, din ve katolisizm eleştirisi yapıyor. Türkçesi var mı bilmiyorum.
Almanca okuyan birisi iseniz hiç kaçırmayın bu zengin kitabı...
Kitapla kalın...
336 syf.
7/10 puan verdi
Büyü gücünüz yoksa bir krallığa hükmedemezsiniz. İşte bu yüzden kendini her bakımdan yetersiz gören ve kralına kraliyet semerleri hediye eden bir kraliçe var. Buna rağmen altın Auren'e düşman.E Midas ne yapsın, sefasını sürmesin mi?
Giriş kısmındaki sahne hariç smut yok, o da kitaba bedel zaten. Krallıklar arasındaki güç savaşları, semerler arasındaki kıskançlıklar derken tempo düştü. Sonrasında da ara ki Midas'ı bulasın. Kitaba korsanların da katılmasıyla hareketlendi ve olaylar farklı bir yöne kaydı. O yüzden ikinci kitaba mutlaka devam edilmeli.
Anlatım güzel, akıyor kitap. Tempo inişli çıkışlı. Midas'ı farklı bir bakış açısı ile ele almış, beğenmedim dersem yalan olur. Biz üç kardeş 
GuGi ve 
Rüya ile yine kitabı eğlenceli hale getirerek komutan kim, Midas nerde acaba diye diye binbir tahminle bitirdik. O yüzden şahsım adına keyifli bir okuma deneyimi oldu.
Tavsiye kısmına gelirsek şans verilebilir.
İnsanlar çoğu zaman, sosyal konum farkından dolayı; içinde bulundukları ortamları, ortamların özelliklerini ve kendi davranışlarını doğru olarak kabul eder. Farklı düşüncede, kültürde olan insanları ise ÖTEKİ'leştirmeye başlar.
Ana karakterimiz olan Golyadkin'in, kişilik bölünmesini ve bölünen bilincin yarattığı yaşamı oldukça etkili bir şekilde konu ediniyor Dostoyevski.
Sıradan bir memur olan Golyadkin, çevresindeki insanlar tarafından dışlanmamak için onlara benzeme konusunda oldukça çaba göstermesine rağmen bu çevreye kabul edilmiyor ve dışlanıyor.
Toplum tarafından dışlanan Golyadkin,
"Onlardan biri olsaydım nasıl olurdum?"
"Onlara benzemek için neler yapmalıyım?"
gibi soruların yanıtlarını içsel bir tartışmayla birlikte bulmaya çalışıyor. Bu esnada Golyadkin; ona tıpatıp ikizi gibi benzeyen, kıyafetleri bile aynı olan "ÖTEKİ"yle karşılaşıyor.
Bence ikizi(öteki), ruhen hasta olan Golyadkin'in kafasında kurduğu, toplumdaki kuralların tümünü iyi bilen ve kendi çıkarları doğrultusunda hareket eden sembolik bir karakterden başka bir şey değil.
Golyadkin, sahip olmak isteyip olamadığı duyguları ikizine yüklemeye başlıyor.
Belirli bir süre sonra ikizinin varlığından rahatsız olup, kıskanarak onu kendine düşman ediniyor.
Golyadkin'in ötekibenliği ve Golyadkin arasındaki mücadeleleri ele alan bu kitap; kendi iç savaşımızı, görmek isteyip yok saydığımız öteki tarafımızı görmemizi sağlıyor.
Fyodor Dostoyevski
Öteki
