Jean-Paul Sartre'ın Hayatı ve Eserleri
Fransız ünlü yazar ve filozof Jean-Paul Sartre 1905 yılında Paris'te doğmuştur. İki yaşında bir deniz subayı olan babasını kaybeden yazar, on beş yaşından beri felsefeye merak salmış ve özel okula gitmiştir. Yükseköğrenimini Fransa'nın en ünlü okullarından biri olan École normale supérieure'e gitmiştir. Burada başta felsefe, mantık, fizik olmak
Bir başka deyişle, “cin'e doğru ilerleyen “parçacıklar”, yönlerinin ve hareketlerinin yasasını, onları şu kurum ya da bu dala yönelten “vahiy”in kökünü kendilerinde, yani habitus'lerinde taşırlar. Ben, yeniyetmelerin (ya da ailelerinin) sermayesinde ekonomik ve kültürel sermayenin görece payının (benim sermayenin yapısı olarak adlandırdığım şeyin) onların paraya karşı sanata, iktidar işlerine karşı kültür işlerine, vb. ya da bunların tam tersine ayrıcalık tanımalarını sağlayan bir tercihler sisteminde nasıl yeniden dile geldiğini; nasıl olup da bu sermaye yapısının, ürettiği tercihler sistemin aracılığıyla o gençleri eğitimle ilgili ve toplumsal seçimlerinde iktidar alanının şu ya da bu kutbuna, yani entelektüel kutba ya da iş hayatı kutbuna yönelmeye ve bunlara tekabül eden pratik ve kanaatleri benimsemeye özendirdiğini uzun uzun çözümledim (yalnızca alışık olduğumuzdan dolaya “kendiliğinden öyle olduğu” sanılan şeyler böylece anlaşılmış oluyor; örneğin, geleceğin entelektüelleri ya da öğretmenleri olacak Ecole Normale öğrencileri kendilerini daha çok solda görüyor, entelektüel dergiler okuyor, tiyatro ve sinemaya sıkça gidiyor ve az spor yapıyorken, HEC öğrencileri kendilerini daha çok sağda görüyor, yoğun biçimde spor yapıyor vb.
HEC, Fransada, çoğunlukla ticaret odaları tarafından yönetilen, yüksek ticaret okulları.Kitabı okudu
Eğitim şart :)
"Ecole Normale aynı zamanda kendine özgü yetenekler için de bir çekimmerkeziydi .Andre Maurois ,Rene Clair ve Tristan Tzara 'nin yolu bu okula düşmüştü .
Okulun el üstünde tuttuğu ilke, kendi ışığıyla ve salt kendisi için özgür entellektüel gelişimi sağlamaktı ..
Aslında 1920 lerde Ecole giderek köhneleşmeye yüz tutsa da "aydınlık ve canlı " bir kurumdu
Bu on yıl zarfında Nizan, Sartre,Marleau-Ponty,Simone Weil ,Lautman,Canguulhem ve Cavailles gibi isimler okulun müdavimleri oldu .
Sonra ki önde gelen isimleri de eklediginizde entellektüel itibar dudak ısırtacak raddeye varıyor : Cesaire, Levi-Bruhl ,Althusser,Focault,Derrida,Badliou,Rencire ..bu liste hiçbir suretle tam değildir ve benzer listeleri gölgede bırakır. ."
Sayfa 50 - Yapı kredi yayınları..Kitabı okudu
Hitler, Stalin, Mao ve Pol Pot, eğer mimetizm küçültülmüş benzerlerini doğurmamış olsaydı hiçbir şey yapmamış olacaklardı. Bu insanlar, içtenlikle, utanmadan ya da daha basiti hayatta kalabilmek için kendilerine tanıdıkları ölçekte, sadist itkilerine bütün özgürlükleri tanıdılar. Şu ürkütücü gözleme ne demeli: Bugünün işkencecileri çoğunlukla dünün kurbanlarıdır. Rollerin bu tersine dönüşü -cellata dönüşen kurban- çok sıradan bir ontolojik soruyu akla getirir: İnsan kimdir? Bu soruyu yanıtlaması istenen Ecole Normale Superieure'ün hazırlık sınıfındaki gençler kütüphanelerin altını üstüne getirir. Bizim yolumuz ise farklıdır: Tümevarım. Bizi düşünce tarihinin en eski sorusunu sormaya yönelten, trajik olanın -Pol Pot'un Kamboçya'nın seçkinlerine Sparta'nın demirbaş kölelere kurduğu tuzağı "yinelemesi" gibi- gözlemlenmesidir. Eğer yaşanmış tarihin, ne Tanrı'nın istenciyle, ne herhangi bir karizmatik kişiliğin belirleyici rolüyle, ne küçük bir oligarşinin karar verici ve kesin etkililiğiyle, ne de proletaryanın ve bütün ezilenlerin mesihciliğiyle değil, bir etiği -daha doğrusu ilkeler ve değerler arasındaki bir uyumu- özümsemiş bir bireyler topluluğunun istemlerinin toplama/çıkarmasıyla (aradaki farkla) açıklandığına inanılırsa -ki bizim düşüncemiz de budur-, toplumsal öznenin bilgisine ulaşmayı umut etmemizi sağlayan da özel hayatın incelenmesidir.
... Beni “Fransız Cezayirlisine döndürmek isteyen yüksek rütbeli subaylarla yaptığım şiddetli tartışmalar, bana Cezayir'e gitmek üzere atanmaya patladı. Hava ordusu, Mayenne'in ve tüm Normandiya'nın bütün okuma yazma bilmeyenlerinden ve bazı kafası çalışan kişilerden (özellikle bana “kendi” Ecole Normale hücrelerinden ne kadar
