Ne güzel demiş özdemir Asaf;
"Baharda kışı kışında baharı özler insan. Ne uzaksa onu özler. Kavuşmak şart mı boşver...
Bazı şeyler yokken daha güzel..."
Bir çok evrensel soruya yer verdiği bu eserinde; bizi bir diyardan ötekine sürüklediği doğrudur yazarımızın.
Kendi içinde yöneltilen sorulara , verdiği cevaplar ve onların felsefi ilerleyişini okuyoruz bu kitapta, yani öyle “aldım elime okuyayım, zaten kısaymış” `lık bir kitap değil. Rahat bir kafaya ve gerçekten düşünmeye ihtiyaç duyduğunuz bir dönemde okumanız esere daha çok anlam kazandıracaktır, aksi takdirde “aldım elime, tek solukta bitti ama ben
ne okudum ya az önce?” demeniz çok mümkün.
Bazı bölümlerde konuşmanın sorudan koptuğunu hisseder gibi olsamda hep sonuca bağladı yazar, fakat o kopukluk kısımları ne kadar kısa olsada beni bir tık yordu, ancak tatlı bir yorgunluktu bu yorgunluk. Bana o kısımların dahi bir şeyler kattığını hissettmek iyi geldi.
Kitap çizmeyi sevenlerin elinden kalemini düşürmesine izin vermeyecek bir eser kısaca.
Okuyun ama özünü kana kana içerek, özümseyerek ve özellikle bir şeyler kapma amacı güderek çünkü öylesine bir eser kesinlikle değil.
ErmişHalil Cibran · İndigo Kitap · 201970,3bin okunma