“Zenciler prensesi olacağım.
Hayat işte asıl o zaman başlayacak”
Pippi Uzunçorap
Çiçekli şiirler yazmama kızıyorsunuz bayım
Bilmiyorsunuz. Darmadağın gövdemi
Çiçekli perdelerin arkasında saklıyorum.
Karanlıkta oturuyorum. Işıkları yakmıyorum.
Çalar saat zembereği boşalana kadar çalıyor
Acı veren bir sevişmeyi hatırlıyorum.
Bir bıçağın gereksiz
Bir derdim var, duadan bozma...
Bir dileğim vardı, bir kalbe sevgi ve umutla adanmış...
Gecenin sabaha bakan yüzünde içimde bir isyan oldu o eskimiş umut!
Herkes mi böyle?
Herkes mi kırık dökük?
Neden umudun sahibi atılıyor yaban ellere?
Neden dileğin dillendiricisi dilsiz olmak zorunda şimdi?
Hak'tan da kuldan da revâ değildir böylesi...
Taş kalbinde bencil mahkemeler kuranlar!
Sizi görüyor, duyuyoruz!
Hakkından bihaber umudumuz bizdedir...
Olsun...
Hayat bu.
Bir kuş fısıldar belki kulağımıza...
Size giden yoldan dönememe korkusu ile ekmek kırıntıları ile besledik o kuşları zira...
Siz vermezsiniz de
Kuşlar verir hakkımızı!
Artık iyi dileklerimiz yok delik deşik kalplerimizde...
Sizi bomboş,
Sizi buz kesmiş kalbimizden azlederiz,
Bihaber umudumuzdan selâm eder,
Taş kalbinizden öper,
Öperiz!
Anlatırken aslında kendimi anlattığımı zannettiğim her şey, kendimden yola çıktığımı zannettiğim her şey bir başkasıyla ilgili bir meraktan farklı bir şey değil.
Her sabah pencerenin kenarına konan kuş artık gelmez olmuştur. Bayat ekmek kırıntıları, alıngan bir kuşun geride bıraktığı son parçalardır. Kim bilir hangi hoyratlğına alınıp gitmiştir buralardan?
"Zenciler prensesi olacağım,
Hayat işte asıl o zaman başlayacak"
Pippi Uzunçorap
Çiçekli şiirler yazmama kızıyorsunuz bayım
Bilmiyorsunuz darmadağın gövdemi
Çiçekli perdelerin arkasında saklıyorum. Karanlıkta oturuyorum, ışıkları yakmıyorum Çalar saat zembereği boşalana kadar çalıyor Acı veren bir sevişmeyi hatırlıyorum.
Bir bıçağın