“şarkının ortasında giren elektro gitar
savaşın ortasında giren halid bin velid
perdeyi açar açmaz parlayan gün ışığı
gibi gel şimdi beni bu yorgunluktan kurtar”
Sayfa 100
Telefonun kendi alarm sesleriyle uyanabilen var mı ya ? Benim alarm Ya El Yelil'in elektro gitarla çalınan metal versiyonu mesela.
Şimdi olumsuz duyguların nasıl bizi dünyanın geri kalanından kopardığını anlayabiliyoruz. Öfkelendiğimizde ya da kötü hissettiğimizde kendimizi soyutlanmış ya da hayatın akışından kopmuş gibi hissederiz.
Aslında durum gerçekten de böyledir. Kendimizi bulunduğumuz ortamdan ayran yine biz oluruz !
Dnanın kodları arasındaki bağlardaki bu kopuş, araştırmacılar neşe, minnet, sevgi ya da şükran gibi duygular hissetmeyi denediğinğinde hemen düzeliyordu. Bu sayede kotlar, tıpkı bir lambanın yanması gibi bir anda yeniden bağlanabiliyordu.
Bunun yanı sıra, dna’da ölçülen değişimler, elektro mıknatısların neden olabileceği değişikliklerden daha çok büyük ve geniş çaplıydı.
Dünyaya defalarca gelmek isterdim. Birinde bir müzisyen,
mesela bir piyanist olmalydim, ya da bayildigim o enstrüma-ni, kalbimin sesini vücudumdan disari tasiracak vivolonseli
calabilmeliydim. Cazda derin duygu ve düsünceleri emprovize esnasinda selendiren bir saksafoncu... Rock müziginde bir elektro gitarist... Sabahin erken saatlerinde, ama hep ayni zamanda, masasinda yazan bir romancı... Hayalimdeki adam hic terk etmedi beni. Bilakis, bu hayata katlanmami sagladi.
Sanatsever olmak, sahneye özenmek, kendim yapamasam da aciyla, kiskançlikla, takdirle alkislamak.
Bu ömürde ben az
"insan" oldum, o sanatçılardı bu sifata layik olan. Çok üstün
degillerdi onlar, ben "az"dım.
…
Bir düşünün, kalbimiz beynimizin oluşturduğun dan çok daha büyük bir enerji alanı oluşturuyor. Bilim şimdiye kadar beynin, sahip olduğu elektro manyetik nabızlarla en büyük yayın alanına sahip olduğunu varsayıyordu. Ama şimdi bundan çok daha büyük bir enerji alanı bulundu, insan vücu dundan dışarı uzanacak kadar kuvvetli bir enerji. Hatta kalbimizden yayılan bu enerjinin aslında öl çülebilenden çok daha büyük çapta olduğu zanne diliyor, fakat günümüzde kullanılan ölçekler yetersiz kaldığı için daha ileri seviyede sonuçlara ulaşılmasına olanak verilmiyor…
Sayfa 24
bu sene festivaller olsun rock metal elektro , akepede yok hadi yapın da gorelim
Tarihini doğru aktarmayan, yazmayan bir millet olmaz,bir millet düşününüz ki adeta ruh hastası bir adam gibi yakın tarihini hafızasından çıkartmaya çalışıyor. Hastalar kendine gelsin diye elektro şokla zihninden bazı vakaları silerler. Bunu toplum hayatında tatbik etmeniz mümkün değildir.
Dünyaya defalarca gelmek isterdim. Birinde bir müzisyen, mesela bir piyanist olmalıydım, ya da bayıldığım o enstrümanı, kalbimin sesini vücudumdan taşıracak viyolenseli çalabilmeliydim. Cazda derin duygu ve düşünceleri emprovize esnasında seslendiren bir saksafoncu... Rock müziğinde bir elektro gitarist... Sabahın erken saatlerinde, ama hep aynı zamanda, masasında yazan bir romancı... Hayalimdeki adam hiç terk etmedi beni. Bilakis, bu hayata katlanmamı sağladı. Sanatsever olmak, sahneye özenmek, kendim yapamasam da acıyla, kıskançlıkla, takdirle alkışlama. Bu ömürde ben az "insan" oldum, o sanatçılardı bu sıfata layık olan. Çok üstün değillerdi onlar, ben "az"dım. İhtilalini yapamayan uluslar gibi eksik kaldım.
Sayfa 33 - İthakiKitabı okudu
Ben, insandan insana, insandan bitkiye ve objelere geçen elektro manyetik bir akışımın varlığına inananlardanım. Okşanan bitkiler neden daha çabuk gelişiyor? Abraham adında bir atletizm antrenörü vardı, “gece yatarken iç çamaşırlarınızı çıkarı derdi.” Gün boyu sizden onlara yorgun ışınımla sinmiştir, gece boyu bunları geri verirler; iyi dinlenemezsiniz.” Kaldı ki saatler çamaşırlara benzemez. Saatlere büsbütün cansız denebilirmi? Onların ezoterik bir varlıkları vardır neredeyse.. ondan size hele daha çok sizden ona, al takke ver külah karşılıklı bir elektro manyetik bir akışım geçer.
Sayfa 57 - YkyKitabı okudu
