İçerisinde bolca simgelerin bulunduğu, kitaptaki kahramanların yaptıklarından onlarca anlam çıkarabileceğiniz, beyninize kazma vuran bulmaca gibi bir kitaptı. Örnek olarak ‘’kişi kim olduğunu bilmiyorsa nasıl kendisi olabilir?’’ diye cümlesi vardı ki; bir çok şey sade tek bir cümleyle başka nasıl anlatılabilir bilemiyorum. Bir başka bölümde kralın beklediği armağan kapısı var, vaktinin büyük bölümünü burada geçiriyor. Kral neyin sembolü ve yaptıklarıyla neyi simgeliyor diye düşündürürken bir başka bölüm geliyor ve aynı duyguyu yaşıyorsunuz. Denizlere açılıp bilinmeyen adayı bulmaya çalışan kahramanımız, ne denizcilik konusunda bilgisi var, ne de bir kayığa sahip. Ve sonrasında kayığa kavuşup yola çıkmaya hazırlanırken bana göre en iyi cümlelerinden biri olan "Belli ki adamın gözleri bilinmeyen adadan başka bir şeyi görmüyor, diye düşünmüş kadın, işte göz yanılması, insanın yanı başında duran insanı görmemesi böyle olur." cümlesi yıldırım gibi gelir. Kitaptaki kral, kayık, temizlikçi kadın, başkahraman, denizci, ada, dilek kapısı ve aklınıza ne geliyorsa gelsin hepsi kendi başına muhteşem simgeler. Küçük prensten daha kapalı, yazarın okuyucuyu gemiden okyanusa atar gibi bıraktığı düşünce denizinde boğulduğunuz bir kitap.
