"Sen beni asla, asla tanımayan, bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan, hep ama hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen, kimsin ki benim için?"
"Sana, beni asla tanımamış olan sana."
Merhaba..
Herkese selamlar Ben bugün ilk incelememi sizlerle paylaşacağım..
Anladım ki Stefan Zweig bağımlılık yapıyor, her seferinde karakterin yerine geçip, eşsiz bir empatiyle yazıyor eserlerini. Benim en sevdiğim eseri oldu.
Bilinmeyen bir kadının mektubu,
62 sayfalık eserin konusuna değenecek olursam ; tanınmış roman yazarı Bay R. doğum gününde kendisinin bilmediği, hatırlayamadığı, bir kadından mektup alır. Mektupta bilinmeyen bir kadının çocukluğundan beri süregelen aşkı,tutkusu, hayalleri, yaşadıkları ve tek başına gerçekleştirdiği hayat mücadelesi anlatılır. Ve Bay R. bu kadınla defalarca birlikte olmasına rağmen kadını yine de hatırlayamaz. Bu kısım beni derinden etkiledi, böyle umursamaz ve bencil bir adamın bu denli aşkı ve adanmışlığı haketmediğini düşündüm.
Her duyguyu içinde barındıran, her cümlenin derin anlamlar taşıdığı bu kitabı okumanızı tafsiye ederim.
Keyifli okumalar.. :)