Hak Teâlâ suyu yaratmak istediği zaman bütün renkleri birleştirerek rengini, tüm tatları bir araya toplayarak tadını meydana getirdi. Bütün renkleri karıştırarak renk verdiği için suyun renginin ne olduğunu kimse bilmez, bütün tatları karıştırarak tat verdiği için suyun tadını kimse tanımaz. Böylece onu içen {canlılar} zevk alır ve hayat bulur. Ama bu zevkin keyfiyetinden haberleri olmaz. ‘Her şeye suyla hayat verdik’ {ENBİYÂ 21:30} âyeti bunun delîlidir. {Ârif de öyledir.}
Sayfa 488 - KABALCI YAYINEVİKitabı okuyor
Yaratılış
Sümer efsanesine göre evrende ilk olarak Tanrıça Nammu adında büyük uçsuz bucaksız bir su vardı. Tanrıça o sudan büyük bir dağ çıkarıyor. Oğlu Hava Tanrısı Enlil, onu ikiye ayırıyor. Üstü gök oluyor, Gök Tanrısı onu alıyor, yer olan altı da Yer Tanrıçası ile Hava Tanrısının oluyor. Bilgelik Tanrısı ile Hava Tanrısı yeri bitkiler, ağaçlar, sularla donatıyor. Hayvanlar yaratılıyor ve hepsini idare edecek Tanrılar meydana getiriliyor.
Tevrat, Tekvin, 1:2-9.
"Suların yüzü üzerinde Allahın ruhu hareket ediyordu. Allah, 'Suların ortasında kubbe olsun, suları ayırsın,' dedi ve Allah kubbeyi yaptı. Altta olan suyu üstte olan sudan ayırdı ve Allah kubbeye 'gök' ve alttaki kuru toprağa 'yer' dedi."
Bundan sonra yerin, bitkiler ve hayvanlarla donatımı geliyor.
Enbiyâ Suresi, ayet 30:
"Gökler ve yer yapışık iken onları ayırdığımızı, bütün canlıları sudan meydana getirdiğimizi bilmezler mi?"
Burada Sümer ve Tevrat hikâyesi birbirine çok yakın. Kur'an'da çok yüzeysel. Fakat ana fikir, gök ve yerin başlangıçta bitişik olması, bunların sudan çıkması aynı.
Sayfa 41 - Kaynak YayınlarıKitabı okudu
Enbiya Suresi 30: İnkar edenler,yer bitişikken onları ayırdığımızı ve her canlıyı sudan yarattığımızı görmüyorlar mı? Yine de onlar inanmayacaklar mı?
Sayfa 39Kitabı okuyor
Her canlıyı sudan yarattık.
Enbiya süresi \30. Ayet
Suyun dünyadaki tavrı bu. Buhar, bulutlar, dolu, yağmur, kar olarak tekrar yere inmek. Tekrar kaynak suları, nehirler, yeraltı suları vs. sonra bitkilere ve canlılara geliyor, tabiat yeşeriyor, bahar oluyor, bitkilerden ve canlılardan şebnem oluyor, nem oluyor, su buharı oluyor. Sonra hepsi tekrar akıyor tekrar denize giriyor, denizden tekrar başlıyor buhar olmaya. Böyle bir devr-i daim Allah'tan kopup kainata düşen insanın tekrar aynı yol ile yüce yaratıcıya, merkez güzelliğe, güzelliğin merkezine, belki Cemal-i Mutlak'a erişmesini sembolize ediyor. Bu devr-i daim içerisinde hayat ne kadar da suyla örtülü! Sanki her şey suyla şekillenmiş. Neydi ayet? "Ve cealna mine'l mâi külle şey'in Hayy" (hayatı olan her şeyi sudan yarattık) (Enbiya, 30)
"Efendim, Enbiya Sûresinin 30. âyetinde, 'Her şeyi sudan yarattık' şeklindeki ifâdeyi, birçok âlim, 'Bu su, esir maddesine işarettir' demiştir. Çünkü esir maddesi su kadar akışkan, ince ve lâtif bir maddedir."
