Allah'ım! Ey zatını hamdetmekten âciz olduğumu bilen! Seni övenlerin en kamili olan, isim ve sıfatlanının hakikatini, zatının tecellilerinin inceliklerini bildirdiğin, seni kemaline lâyık bir biçimde tanıyan, başkalarına ilham etmediğin hamd sözlerini kendisine ilham ettiğin ve ferdâniyetinin zuhur edeceği ve mazhariyetinin ortaya çıkacağı günde de kat kat fazlasını ilham edeceğin zât hürmetine Ona, Onun enfes varlığına, mukaddes kemaline yaraşır biçimde, salat ü selam etmeni, edeceğin salat ü selamları, onun hissi ve manevi varlık dairelerine ve bu ikisine bağlı olan halk ve emr âlemlerine tamim etmeni diliyorum ki nebilerinden, resullerinden, meleklerinden ve sâlih kullarıdan kimseyi dışarıda bırakma ve bu yüce lütfa onların hepsi mazhar olsunlar.
“Övgü ve yergi, her ikisi de hiçbir şey ifade etmez. Hayır, ölçmek her ne kadar enfes bir meşgale olsa da tüm uğraşların en nafilesidir ve ölçenlerin kararlarına boyun eğmek en köle ruhlu tavırdır.”
Sayfa 149Kitabı okudu
Büyük yazar 
Aziz Nesin'in çocukluk günlerine uzanan 
Ben De Çocuktum, Nesin Yayınevi tarafından yayımlanan ilk baskısında, bu defa ressam Mustafa Delioğlu`nun enfes çizgileriyle okurla buluşuyor.
Küçükler, büyüklerin bir zamanlar çocuk olduğuna inanmakta zorlanır. Büyükler ise bir zamanlar çocuk olduklarını unuttuklarından, küçükleri anlamakta...
Hep ak saçlı bir dede olarak anımsadığımız Aziz Nesin, bu kitapta bir çocuk olarak çıkıyor karşımıza. Özyaşamöyküsü Böyle Gelmiş Böyle Gitmez'den bir seçki olan Ben de Çocuktum, yüz yıl öncesinde geçen bir çocukluğun masalsı anılarıyla dolu.
Salak saçma insanlarla kafa yoracak frekansta biri miyim sence. Tabiki hayır. Ben bir boyutta bir çok olasılığı bir çok evreni yitirmişim, ölümlerin içinden geçmiş darmadağın olmuşum acılarla. Normal İnsanlar benim için ne ifade edebilir ki. Benim acaipliğimin tuhaflığımın içindeki anlamın bile farkına varamayacak ufacık ruhlar bana ne katabilir ki. Benim için nedir bu dandik hayatlar. Sadece bir bilgi. Ufacık bir var insani anlamda. Ondan başka bir güzelliği yok.ama insan dediğin ruhu hür olan aklı zengin kalbi geniş bir insan. Enfes bişey.;)
Valmont otuz yaşındaydı, güzel bir yüze, kaydadeğer bir zekâya ve canlı bir
hayal gücüne sahipti ve ilkesizdi.Bir gün Franval onu akşam yemeğine davet etti ve masadan kalkarlarken onu kenara çekti ve “Dostum,” dedi, "Karım hakkında ne düşünüyorsunuz?” “Enfes bir yaratık. Ve eğer onun kocası olmasaydınız onu uzun zaman önce metresim yapmıştım.” “Bu düşünce pek hoş ve makul Valmont, fakat beni etkilemedi.” “Ne demek istiyorsunuz?” “Sizi şaşırtacağım... Açık olarak beni sevdiğiniz için ve ben Madame de Franval’in kocası olduğum için sizden onun âşığı olmanızı istiyorum.” “Ne saçmalık!” “Hiç de değil, bu bir akıl şaheseridir.”
Sayfa 21Kitabı okudu
Anımsandıklarında salt uzak birer görsel imge olarak kalan şehirler vardır, bir de bütün canlılıklarıyla birlikte anımsanan şehirler. Bellek, bütün sesleri ve kokuları ve ışık ve gölge değişimleriyle birlikte enfes şehri yeniden çağırır. Hatıramdaki şehirde, sokağın güneşli tarafında mı, yoksa gölgeli tarafında mı yürümek istediğimi bile seçebilirim. Bir şehrin niteliklerinin gerçek ölçüsü, ona aşık olmayı hayal edebilip edemediğinizdir.
