Elimde okuyacak kitabım olmadığında veyahut okuduğum kitaplardan sıkıldığımda tekrar tekrar başvurduğum kült eserdir lakin olayın sosyal medya etkisi Tutunamayanlar ve Tehlikeli Oyunlar serisini paylaşmamda hep geri plana itmiştir. Kitabı okumadan bilmeden çevreden alıntılarla paylaşılmasını bu yüzden yanlış buluyorum. Şayet bu kitapta da olduğu
Her şey bir cümlenin nasıl kurulduğuna bağlıdır. Buna düşüncede dahil.. Düşünmek önemli dostlar. Melih Cevdet Anday'ın o çok sevdiğim dizesi gibi:
"Hayvanlar konuşamadıkları için kimbilir ne güzel düşünürler, tıpkı ellerimiz gibi.."
Kitap için mektuplardan oluşan bir klasik diyebiliriz. Ruhsal açıdan olgunlaşma dönemimde, rahatlamak adına kaleme aldığım güncelerimden esintiler buldum burada. Bu da kitapla özdeşleşmemde etkili oldu. Bende merak uyandıran kısım ise; Werther'e göre acaba Lotte kimdi, nasıl biriydi? Ayrıca kitabın tamamlanamamış olması üzücü bir durum.
Yahu tam anlamıyla hiç bir karakterini benimseyemediğim bir kitap oldun. Tabi dünya klasikleri arasında yer almışsın; karakterlerin, duyguyu aktarışın, kurgun fazlasıyla güçlü.. Lakin bir türlü mutlaka okunmalı diyebileceğim bir eser olamadın. Bu tabiki de kişisel yorumumdur. Belki de siz kendinizden bir şeyler yakalayıp sevebileceksiniz ama ben o sinerjiyi yakalayamadım dostlar. İçeriğe gelirsek eğer, en dikkat çeken karakteri kesinlikle Heathcliff'tir ve sen adamım kin ve intikam duygularının vücut bulmuş halisin. Tabi bu kitabı okurken muhtemel nefret edeceğiniz bu karakterin çocukluğuna da ziyadesiyle dikkat etmek gerek. Zira ötekileştirilip sevgisiz büyüyen her çocuk şiddetin kaynağı olacaktır..