nur
@esinli
finans
lisans
21 Ocak 2000
11 okur puanı
Mayıs 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
“Ben çiçeklerin samimiyetine inanıyorum.
İster tenekeye ekin,
isterseniz en pahalı saksılara.
Emeğiniz kadar güzelleşiyorlar.”
Yalnızca tek bir tür insan varsa, o zaman neden hiç geçinemiyorlar? Hepsi birbirine benziyorsa, niçin özel bir çaba harcayarak birbirlerini aşağılıyorlar?
Okur Takip Önerileri
Acı ne kadar derinden olsa da zamanla tüm çiçekler güneşe döner yüzünü…
210 syf.
·
Puan vermedi
·
40 günde okudu
Ne iş yaparsınız?
-İş yapmam ben; aylakım…
İnsan bir şey yapmaya hep geç kalırdı zaten…
Ben, toplumdaki değerlerin ikiyüzlülüğünü, sahteliğini, gülünçlüğünü göreli beri, gülünç olmayan tek tutamağı arıyorum: Gerçek sevgiyi.Bir kadın. Birbirimize yeteceğimiz, benimle birlik düşünen, duyan
bir kadın…
Bir gün sana dünyada dayanılacak tek şeyin sevgi olduğunu öğreteceğim…
Bir felaketten kurtulunca ardından güzel günler gelir.
Bir sayfa, böylece, yavaşça çevrildi ve tüketilmiş günlere eklenerek öbür tarafa geçti, şimdilik biriken sayfalar ince bir cilt oluşturmakta ama buna karşılık kalan sayfalar bitmek bilmez bir hacim sunmaktadır. Ama yine de biten bir sayfadır, teğmenim, yaşamın bir parçası.
İnsanın, tek başına olduğu ve hiç kimseyle konuşamadığı zaman bir şeye inanması çok zordur. İşte tam da o dönemde, Drogo, insanların her zaman birbirlerinden uzakta olduklarını fark etti, birisi acı çektiğinde, acısı sadece kendisine ait oluyor, hiç kimse o acıyı dindiremiyordu; bir insan acı çektiğinde, duydukları sevgi ne denli büyük olursa olsun, diğerlerinin bu yüzden acı çekmediklerini ve yaşamdaki yalnızlığı işte bu durumun oluşturduğunu fark etti.
Geceyi zindan edip sabaha çıkaran
Düş değilse düşüncedir.
Derdi derdest edemezse insan,
Ölmüş ya da ölecektir.
Özlemin bir bedene bu kadar sığmayacağını bilemezdim…
Sayfa 23Kitabı okudu
Ölüm kim bilir nerde saklı?
Sayfa 32Kitabı okudu
Harese
harese nedir bilir misin oğlum? arapça eski bir kelimedir. bildiğin o hırs, haris, ihtiras, muhteris sözleri buradan türemiştir. harese şudur evladım: develere çöl gemileri derler bilirsin, bu mübarek hayvan üç hafta yemeden içmeden, aç susuz çölde yürür de yürür; o kadar dayanıklıdır yani. ama bunların çölde çok sevdikleri bir diken vardır. gördükleri yerde o dikeni koparır çiğnemeye başlarlar. keskin diken devenin ağzında yaralar açar, o yaralardan kan akmaya başlar. tuzlu kan dikenle karışınca bu tad devenin daha çok hoşuna gider. böylece yedikçe kanar, kanadıkça yer, bir türlü kendi kanına doyamaz ve engel olunmazsa kan kaybından ölür deve. bunun adı haresedir. demin de söyledim, hırs, ihtiras, haris gibi kelimeler buradan gelir. bütün ortadoğu’nun âdeti budur oğlum, tarih boyunca birbirini öldürür ama aslında kendini öldürdüğünü anlamaz.
“Ben dünyadan ziyade kafamın içinde yaşayan bir insanım..”
Kürk Mantolu Madonna
Bir kitabı okurken geçen iki saatin, ömrümün birçok senelerinden daha dolu, daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım.
Kürk Mantolu Madonna
Sabahattin Ali çok güzel özetlemiş: Uğruna bir şeyler yaptığınız için pişman etmeyecek insanlar için çabalayın, sizin verdiğiniz bütün emekleri görmezden gelen insanlar için değil. Çünkü bir şeye boşa emek verdiğinin farkına varmak kadar kırıcı bir şey yok hayatta.