Bazı kitaplar özlenir mi? Ben bu kitabı özlüyorum, içimde sürekli yeniden okuma isteği var.
Basitçe söylemek gerekirse kitap baş katakter Tuna'nın şimdiki hayatı ve çocukluğunu anlatıyor iki farklı pencereden. İlk okuduğumda 18 yaşındaydım ve Tuna'nın şimdiki hayatı ve iç savaş kısımları hiç dikkatimi çekmemişti hatta o kısımları atlamayı düşünmüştüm ne var ki iç savaş kısımları ne kadar ittiyse çocuklukları da o kadar çekmişti, o masalsı anlatıma hayran kalmış ve bir çırpıda okumuştum. İkinci okumamda ise bu sefer daha bütüncül bir bakış açısıyla iç savaş kısımlarını da severek okudum ve kitabın ne kadar güzel olduğunu bir kere daha fark ettim. O zamandan beri de içimde tekrar okumak için hep bir istek var. Sanırım hayatımın bazı dönemlerinde tekrar tekrar okuyacağım bu kitabı, öyle görünüyor.
Ada, Tuna ve Aras. Ah Aras... Hepsi de çok etkiliyici karakterler, baş karakterlerin dışında kalanlar da gayet güzel yazılmış, hepsinin bakış açısını çok güzel vermiş yazar. Sanmıyorum ki bir insan bu kitabı okusun da çocuklarının ismini bu kitaptan koymak istemesin. Böyle de ekiliyor okuyucuyu. Herkese tavsiye ederim, çok çok güzel bir eser.
Not: Yazarı hakkında aynı şeyleri düşünmüyorum maalesef, bu kitabını imzalatma fırsatı buldum ama okuyucuya karşı tavırları iyi değildi. Bu olayın kitap hakkındaki hislerimi etkilememesine çalışıyorum.
