Katolik Kilisesi Galileo meselesinde güneşin dünyanın çevresinde döndüğünü ilan edip bilimsel bir soruna yasa koymaya çalışarak kötü bir yanlış yapmıştı. Yüzyıllar sonra, şimdi kozmoloji hakkında danışmak üzere çok sayıda uzmana davette bulunmaya karar vermişti. Konferansın sonunda katılımcılar Papa'nın huzuruna çıkartılma ayrıcalığına sahip oldular. Kendisi bize evrenin Büyük Patlama sonrasındaki evrimi hakkında çalışmanın bir sorun oluşturmadığını, ancak Büyük Patlama'nın kendisini sorgulamamamız gerektiğini çünkü bunun Yaradılış anı, dolayısıyla Tanrı'nın işi olduğunu söyledi. O anda benim az önce konferansta yaptığım konuşmanın konusunu bilmemesine memnun oldum. Konuşmam uzayzamanın sonlu olması, ama sınırının olmaması ihtimali üzerineydi; bu evrenin bir başlangıcı, bir Yaradılış anı olmadığı anlamına geliyordu. Güçlü bir kimlik özdeşleşmesi hissi taşıdığım ve bunu kısmen kendisinin ölümünden tam olarak 300 yıl sonra doğmuş olma şansına borçlu olduğum Galileo'nun kaderini paylaşma arzusunda değildim!
Anaksimandros ve başkaldırının erdemleri
Rovelli’ye göre kesinliği kabul etmeme kabiliyeti sayesinde bilim dünyaya her defasında yeni bir gözle bakabiliyor. Başkaldırının nasıl bir erdem haline gelebileceğini ve eleştiriye açıklığın yaratıcı sonuçlarını hatırlatmasıyla bile okunmayı hak ediyor
Miletli Anaksimandros MÖ 6. yüzyılda her şeyin
Evrim mutasyon ve ayıklama yoluyla gelişir. Mutasyon çoğalma sırasında "DNA Polimeraz" enziminin bir yanlışlık yapmasıyla olur, ama pek ender olarak hata yapar. Mutasyonlar, güneş veya kozmik ışınlardan gelen radyoaktivite ya da morötesi ışığın veya çevredeki kimyasal maddelerin etkisiyle olabilir. Tüm bu etkiler, nücleotidleri değiştirebilir ya da nükleik asitleri düğümler halinde bağlayabilir. Eğer mutasyon oranı yüksekse, 4 milyar yıldır uzun uzadıya edinilmiş kalıtımı kaybetmiş oluruz. Eğer çok düşük oranda ise, çevrede ileride görülebilecek herhangi bir değişime ayak uyduracak yeni çeşitlilikler oluşmayacaktır. Hayatın evrimi, mutasyonla ayıklama arasında az çok kesin bir dengeye gereksinim gösterir.
Sayfa 53 - Altın Kitaplar
Genelde, bilimsel sorunlara dinsel ortodoksiye
başvurarak çözüm arama girişimlerinin çok üzücü bir tarihi
olmuştur. Yıldızların başka güneşler olduğu, dünyanın
evrenin merkezi olmadığı, hastalıklara mikroorganizmaların
yol açtığı, dünyanın milyarlarca yıldır var olduğu, yaşamın
fzyokimyasal bir fenomen olduğu gibi son derece önemli
düşüncelere sertçe ve bazen de acımasızca karşı çıkılmıştır,
çünkü zamanın egemen dini genelde başka şekilde olduğunu
düşünmüştür. Giordano Bruno ilk görüşü savunduğu için yakılmıştır;
Galileo, Vatikan’ın bodrumlarında işkenceye uğramakla
tehdit edilerek ikinci görüşten vazgeçmeye zorlanmış-
tır; hastalıkların Şeytan’ın uğrattığı bir ceza olduğuna dair
katı inanç, Avrupa’nın çoğu şehrine kronik vebanın yayılmasına
yol açan kamusal sağlık pratiklerinin uygulanmaması-
na ortam hazırlamıştır ve dünyanın yaşı ve yaşamın evrimi
de sözde aydınlanma çağında bile dinsel önyargıya karşı güç
bir savaş vermek zorunda kalmışlardır.
Döngü
"Zaman bir doğru olarak ilerlediği kadar döngüseldir de. Dönen bir gezegen: görüyor musunuz? Bir döngü, güneş etrafında bir yörünge bir yıl ediyor, değil mi? İki yörünge iki yıl, falan, yörüngeleri sonsuza dek sayabilirsiniz bir gözlemci sayabilir. Aslında zamanı böyle bir sistemle sayarız zaman sayacını, saati bu oluşturur. Ama sistemin, döngünün içinde, zaman nerededir? Başlangıç ve bitiş nerededir? Sonsuz yineleme zamansız bir süreçtir. Zamansal olarak görülebilmek için bir başka döngüsel veya döngüsel olmayan süreçle karşılaştırılması gerekir. Bu çok garip ve ilginç birşey. Atomların, biliyorsunuz, döngüsel bir devinimi vardır. Kararlı bileşikler birbirlerine göre düzenli, döngüsel bir devinimi olan bileşenlerden oluşur. Aslında, maddeye yeterince kalıcılık verip evrimi olanaklı kılan, atomun minik, zaman açısından tersine çevrilebilir döngüleridir. Art arda eklenen minik zamansızlıklar zamanı oluşturur. Sonra, daha büyük bir ölçekte, kâinat: bütün evrenin döngüsel bir süreç, bir genişleme ve daralma salınımı olduğunu, öncesi ve sonrası olmadığını düşünüyoruz. Yalnızca, içinde yaşadığımız büyük döngülerin her birinin içinde doğrusal zaman, evrim, değişme vardır. O halde, zamanın iki veçhesi var. Birincisi onsuz hiç değişmenin, ilerlemenin, yönün veya yaratmanın olmadığı ok, akan ırmak var. Sonra da onsuz karmaşanın hüküm süreceği, anların anlamsızca art arda dizileceği, saatlerin, mevsimlerin veya verilen sözlerin olmadığı bir dünyada yaşayacağımız çember veya döngü var."
Sayfa 192 - Metis YayıncılıkKitabı okudu
Papa
Katolik Kilisesi, Galileo ile uğraşırken, Güneşin; 'Dünya' etrafında döndüğünü ilan ederek bilimsel bir soruya ilişkin hükümde bulunmakla, kötü bir yanlış yapmıştı. Yüzyıllar sonra, şimdi ise, evrenbilimi konusunda akıl danışmak için birtakım uzmanlar çağırmaya karar vermiş.
Konferansın sonunda, katılanlara papanın huzurunda bulunma ayrıcalığı tanınmıştı. Orada Papa bize, evrenin büyük patlamadan sonraki evrimi üzerinde çalışmamızın yerinde olacağını, ancak büyük patlamanın kendisini soruşturmamamızı, çünkü onun Yaradılış anı, yani Tanrı'nın işi olduğunu söyledi... Ölümünden tam 300 yıl sonra doğmuş olmanın da biraz etkisiyle, kendimi kuvvetle özdeşleştirdiğim Galileo'nun yazgısını paylaşmak istemiyordum!
A Brief History Of Time. Büyük Patlamadan Kara Deliğe. Milliyet Yayın A.Ş. ISBN 975-506-005-C [EPUB]Kitabı okudu