Ey Hıyanetten Daha Zalim Olan Merhamet!
Haçlı ordusu Anadolu'ya ikinci seferiydi Ordu askerleri Torosları aşıp Elmalıya geldiler. Sefer boyunca bu kadar adama ekmek lazımdır; Aş lazımdır. Ne yapar kâfir? Çöreklenecek ahalinin üzerine. Velhasıl bu Haçlı ordusu Elmalıya yerleşince orada yaşayan kendi ırklarından Rumlar’la birlikte hareket etmeyi umarlar, amma o kadar orduya yardım etmek istemeyen Rum ahali dahi bunlara isyan eder… Türkmenlerle bir olur. İş o hale geldi ki Rumlar bu Haçlılar ile savaşır oldular. Haçlı küffarı şaşkına dönmüş idi. Hain dediler Rumlara. Türkün kılıcından ziyade, Rum'un kendilerine hıyanetinden çeker olmuş idiler. Derken Haçlı ordusu Elmalı'da teslim oldu. Bitkin; sersefil; aciz duruma düşüp aman dileyen bu Haçlı askerlerine sahip çıktı Elmalı'da ki Müslüman Türk milleti. Öyle ya aman dileyen iblis olsa vurmak yakışık almaz.! Onlar da öyle yaptılar merhamet gösterdiler. Rivayet de tam bu noktada başlıyor derler ki bu haçlı esirlerin üç bin tanesi bu merhametten etkilenip Müslüman olmuştur. Bu olaya şahit olan Papaz Odon çaresiz haykırır… "Ey hıyanetten daha zalim olan merhamet! O kadar zalimsin ki düşmanımızı bile sevdirdin!" Papaz da dese, Hakikat Hakikattir; Papazın diline düştü diye yalan bu söz diye kim diyebilir ki…
Ey Hıyanetten Daha Zalim Olan Merhamet!
“Dağlar, insanlar ve hatta ölüm bile yorulduysa, şimdi en güzel şiir, barıştır”
der Yaşar Kemal…
Ne yerinde bir sözdür bu…
Şu mübarek aylarda hele ki Ramazana girmek üzereyken fazla zamanınızı almadan bir Rahmet kıssacığı bırakıp gideceğim.
Neden bu başlığı seçip koydum acep bu müziğe?
İlk duyduğum anda içimden dedim ki
“ - Ne batıl bir
Haçlı papaz Odo de Deuil günlüğüne şöyle yazacaktı:
"Ey hıyanetten daha zalim olan merhamet! O kadar zalimsin ki düşmanımızı bile sevdirdin. Müslümanlar, dinimizi bize ekmek vererek satın alabiliyorlardı. Üstelik bize karşı hiçbir zorlamada bulunmadan..."
“Dağlar, insanlar ve hatta ölüm bile yorulduysa, şimdi en güzel şiir, barıştır.” der Yaşar Kemal…
Ne yerinde bir sözdür bu…
İlk duyduğum anda içimden dedim ki “-Ne batıl bir sözdür bu!“
"Ey hıyanetten daha zalim olan merhamet!
Hıyanetten daha zalim merhamet?
Bu nasıl bir sözdür böyle, anlayan var mı a canlar…
Gelin o vakit bu sözü anlatı
"Ağlayabilseydiniz, anlayabilirdiniz."
Necip Fazıl Kısakürek
Günaydın sevgili dostlar, bugün'ü de Verâ'yla açalım, dedim.🍀🎶
youtu.be/_-TKQblb294
'Ey hıyânetten daha zâlim olan merhamet!'
Dağlar, insanlar ve hatta ölüm bile yorulduysa, şimdi en güzel şiir, barıştır.” der Yaşar Kemal… Ne yerinde bir sözdür bu…
“Dağlar, insanlar ve hatta ölüm bile yorulduysa, şimdi en güzel şiir, barıştır.” der Yaşar Kemal…
Ne yerinde bir sözdür bu…
İlk duyduğum anda içimden dedim ki “-Ne batıl bir sözdür bu!“
"Ey hıyanetten daha zalim olan
"2. Haçlı Seferi sırasında yaya olarak Antakya'ya ulaşmaya çalışan Frank askeri, Toros geçitlerinde sıkışıp açlıkla karşı karşıya kalınca Türkler onları imha etmek yerine yardım ettiler; yiyecek içecek verdiler; kendilerini toparlamalarını sağladılar. Bu öylesine etkili bir durumdu ki, Frank askerlerden üç bin kadarı yollarına devam etmeyip Müslüman oldu. Buna tanık olan Haçlı Papaz Odo de Deuil(Odon se Diogilo) günlüğüne şöyle yazmış:" Ey hıyanetten daha zalim olan merhamet! Rumların ihanetine karşılık Türkler, Franklara ekmek verdiler, dinlerin gasp ettiler. Hakikaten Müslümanlar sadece yardımda bulunmakla yetinmiş, onları dinlerine döndürmek için hiçbir şey yapmamışlardı."
Ey! hıyanetten daha zalim olan merhamet, demişti papaz Odo de Deuil.
saime
@samyeli74
·17 Mart 2022 13:42
"Merhamet" sözcüğü, "sevgi" sözcüğü gibi gelişigüzel kullanılır. Ama pek az kişinin duyduğu, ayrım gözetmeyen korkunç bir tutkudur merhamet.
Sayfa 197 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 2. Basım Ocak 2020, İstanbul, İngilizce Aslından Çevirenler: Mina UrganKitabı okudu
Fransa Kralı VII. Saint Louis'in seferde papazı olarak bulunan Odon de Deul, sefer sırasında tuttuğu kayıtlarda;
"Ey hiyânetten daha zalim olan merhamet! Müslümanlar Hıristiyanlar'a ekmek vererek dinlerini satın alıyorlardı. Bununla beraber Türkler onları İslâm yapmak için bir zorlamada bulunmadılar."
feryadıyla duyduğu üzüntüyü ve Türklerin iyilik, merhamet ve şefkatle Hıristiyanların kalplerini kazandıklarını belirtir.
Sayfa 406Kitabı okudu
