Bir an kayboldun gibi. Yaşadım kıyameti
Yoruldun ama buldun ey kalbim emaneti
Yeniden su yürüdü dalıma yaprağıma
Bir bakışın can verdi kurumuş toprağıma
Çiçeğe durdu kalbim içtim parmaklarından
Göz çeşmem suya erdi sevda kaynaklarından
Bir aydınlık denizin sonsuz derinliğinde
Yüzüyorum gözünün yeşil serinliğinde
Bir ışık bir
"Bir tünelden mi geçiyorsun ey kalbim
Uçsuz mağaralarda damıtarak yalnızlığını
Hayatı yorumlamak değil yaptığımız
Sürekli bir hüzün yağmurunda ıslanmak
Dağlar dağların üstünde tepeler ve tepelerin üstünde ben"
Sayfa 92Kitabı okudu
Kıl beni ey namaz
Çöllerden topla hücrelerimi
Rahmetinin serinliğinde yıka kalbimi
Kıl beni ey namaz
Ruhumu secdede yeniden fısılda bana.
Şah damarı yakınlığından emzir yetimliklerimi.
Ey kalem, nereye vardık ki ucun kırıldı? Kalbim öyle kırık ki!
Ey kalbim!
Ey suları usul usul yükselen gizli deniz.
İçimiz damar damar parçalansa da
Dışımız lal gibi sessiz...
Ey kardeşlerim... Ben bu dünyalıkları, bunların hakiki sahibi olan Allah'tan istemeye utanırken, başkasından nasıl isterim? Allah, bu dünyada kendisini inkar edenin bile rızkını vermez mi zannediyorsunuz? Biz Allah'tan başka hiçbir şey almamaya ahdettik. Hiç kimseden bir şey beklemiyoruz. Bir defasında devlete ait olan bir kandilin ışığından istifade etmiş, gömleğimi yamamıştım da, kalbim dağıldıkça dağıldı. Gömleğimin dikişleri yeniden sökülüp dağılana kadar da kalbimi toparlayamamıştım.
Bana da, size de rızkı veren Allah'tır. O fakirleri fakir olduğu için unutup, zenginleri de zengin olduğu için mi hatırlıyor ve yardım ediyor sanıyorsunuz? Madem ki Rabbim benim halimi biliyor. Ve böyle istiyor. O halde biz de O'nun istediğini istiyoruz.
Alpnur Kahvecioğlu / Hz. Rabia
ÖYLE GÜNLER GÖRDÜM Kİ
Öyle günler gördüm ki, aydın gökler kararıp
Bahtım bir bulut gibi üstüme çöker oldu,
Her gözümü yumunca tanıdık yüzler görüp,
Hayaller alev alev beynimi yakar oldu.
Ümitsizlik, gariplik dört tarafımı sarıp
Yüzüm sırıtsa bile, içim yaş döker oldu.
Her sabah ilk ışıklar gözlerimi oyardı,
Uyanan taş duvarlar iniltimi
Birler kümesinin sakinisin ey kalbim
Kapanan dükkân gibisin cenaze nedeniyle
Sayfa 11
Ey Yusuf`un Tanrısı, dedi Züleyha.
Hissediyorum ki
Bana Yusuf kadar yakınsın
Bana kalbim kadar yakınsın
Bana benim kadar yakınsın,
yok, dedi Züleyha, bana benden daha yakınsın. Sen benim kalbimdesin.
Yok yok, dedi Züleyha, Rabbim sen benim kalbimde değilsin, sen benim kalbimsin.
Sayfa 137Kitabı okudu
O esrarlı yangına bu can nasıl dayandı?
Sahile vurdu kalbim,su yandı,kum da yandı.
Bir mum gibi eriyip aktı uykusuzluğum,
Ölüme başkaldıran dertli uykum da yandı.
Yurdundan mahrum edip dolaştırdın Cem gibi.
Ruhumla söndü alev,sonra ruhum da yandı.
Kül oldu bir yiğidin figanıyla her umut.
Bülbülün küllerine konan puhum da yandı.
Böylesi bir yangını görmedi Nemrut bile.
Kaktüsün gölgesinde nazlı âhım da yandı.
Âhımdır zannederdim en belalı kıvılcım,
Kirpiğine dokunan kanlı âhım da yandı.
Bir damla su ver bana ey çöl! Bari sen küsme.
Kalmadı hiçbir şeyim bak,günahım da yandı.
Yenilgiler bir tufan gibi çöktü üstüme.
Ülkem yıkıldı heyhat! Ordugâhım da yandı.
Köleleri her akşam duman kıldı gözlerin,
Başıma tâc ettiğim padişahım da yandı.
İlk defa böylesine tutuştu gökkuşağı.
Renklerim siyah oldu ve siyahım da yandı.
O'ndan başka ne varsa yandı,
Yandık sen ve ben.
O'nu göreyim diye,kıblegâhım da yandı.
Sayfa 70Kitabı okudu
" Ey kalbim; müsrif yâr elinde ziyan olma, çekil kabuğuna inci ol, varsın derinlerden nefesi yeten çıkarsın. "
Şimdi ben ne yapayım? Cananıma sırrımı nasıl açayım? Çünkü işin müstesna tarafı var. Dilberim benim alakadan haberdar değil. Acaba ne yapsam?
Herkesin bir tutumu, her tutumun bir kimsesi var, Kâğıthane'de arabasına mektup mu atsam? Hay hay! Pekiyi, ama mektubu nasıl yazayım?
"Cânâ ey edası övgüye değer dilber, ey eşi benzeri olmayan nazlı güzel, cilveli bakışların bu bahtsız, bu aşkınızla perişan biçarenizi büyülüyor. Yemin ederim ki sizi seviyorum. Acınacak bir bendenizim. Harikulade güzelliğinizi seyretmeye muvaffak olduğum zaman köleniz olan kalbim ölüm derecesinde çarpıyor. Kapınızda köle, kul olayım. İltifatınız hayat verecektir, meleğim."
Sayfa 111 - Say YayınlarıKitabı okudu
...
bir sevda gibi yanaş
hayatın kıyılarına
yoksa ey kalbim
tel bile olamazsın şiirin sazına
Sayfa 20Kitabı okudu
ESKİ BİR HÜZÜNLE
Günlerdir eski bir hüzünle çıkıyorum voltaya
(kötüye işaret bu, üstelik yalnızlığa sığınıyorum)
Unutup gitmişim ezberimdeki bütün şiirleri
bulutlara bakıyorum uzun uzun, yalnız bulutlara
O uzak kasaba akşamları düşerken aklıma
tecrit'teki yine bir türkü tutturuyor
Ey kalbim sana denk düşüyor bütün bu acılar
acılar tek