BU HAYATTA ANLAMLI OLAN BİR ŞEY VARSA O DA SEVMEKTİ
Martin biliyordu ki Ruth'u böyle bir daha kimse sevmeyecek. Çünkü onun kadar sevmek mümkün olamazdı. Zaten bazen Martin'in kendisi de, kendisini sorgular oluyordu. Bu nasıl mümkün olabilirdi? Böyle bir sevmek, kendinden çok, her şeyden fazla. Ölesiye sevmek. Hatta onun için en derin acıları yaşarcasına sevmek. Evet, nasıl mümkün
mefisto: elbette böylece çok bir şey yapmış olmuyorum. yokluğun karşısına çıkan bu battal dünyaya dalgalar, fırtınalar, zelzeleler, yangınlarla nelere teşebbüs ettiysem yine bir şey yapamadım. sonunda kara ve deniz yerinde kalıyor. hele o melun hayvan ve insan nesli yok mu? ona hiçbir şey yapılamıyor. ne kadar çoğunu gömdüm, yine de yeni ve taze bir kan devredip duruyor. bu böyle giderse çıldıracağım! kuruda, yaşta, soğukta, sıcakta, havada, suda, toprakta binlerce tohum filizleniyor. eğer alevi de kendime saklamamış olsaydım bende de pek bir şey kalmayacaktı.
Sayfa 42Kitabı okuyor
Ama insanların sıkıntılarını görüyorum.
Dünyanın küçük tanrısı hep aynı halde,
Ve ta ilk günkü gibi anlaşılmaz.
Aslında biraz daha iyi yaşardı, eğer,
Gökışığının yansımasını vermemiş olsaydın ona;
O buna akıl adını vermiş ve ondan yalnızca,
Hayvandan daha hayvan olmak için yararlanıyor.
#Mefisto
Ne mest eden satırlar yazmışsın sen dişi Faust ..
Evet, dans etmek yeniden dönecek hayatımıza, dans etmeyi sonsuza dek yasaklayamazlar. Veya benim yazdığım sararmış, dağılmaya yüz tutmuş sayfalan okumak yerine, sıcak bir bedene sarılmayı tercih edeceksin. Ama seni şimdiden affediyorum, çünkü ben de bir zamanlar senin gibiydim: hayata ölesiye bir istekle sarılmıştım.
Senin varlığına neden garanti gözüyle bakıyorum, okuyucum? Belki hiçbir zaman var olmayacaksın, belki sen benim için bir dileksin sadece, bir olasılık, bir hayaletsin. Ümitsin diyebilir miyim? Ümit etmeme izin yok elbette. Ama henüz hayatımın gece yarısına gelmiş de değilim, çanlar henüz çalmadı benim için ve Mefisto, yaptığımız pazarlığın bedelini ödemem için henüz ortaya çıkmadı.
Sayfa 214 - Doğan Kitap 1. Baskı 2020Kitabı okudu
Friedell'in Yeniçağ'ın Kültür Tarihi'nde Faust üzerine kaleme aldığı şu satırlar, Goethe'nin evrenselliğinin de çarpıcı bir göstergesi niteliğindedir: "Goethe'nin Faust adlı eserinin olağanüstü yanı, Yeniçağ'ın bir kültür tarihi niteliğini taşımasıdır. Faust, yolculuğuna bir mistik olarak başlar ve bu yolculuğu bir politikacı olarak tamamlar. Faust, modern insanın kendini binlerce maskenin ve kostümün ardında gizleyen tüm baştan çıkma yollarını, alkolikliği, cinselliği, dünya sancısını, üstün-insan olma tutkusunu yansıtır; bu arada Faust, aynı zamanda örnek bir doyumsuzdur; olup bitenleri bir bütünde birleştirme çabası ise hep boşunadır. Faust'un trajedisi, Yeniçağın insanının trajedisidir; akılcılığın, kuşkuculuğun, gerçekçiliğin trajedisidir. Faust'un yanında şeytan yer alır. Ama Mefisto, aslında kötü değildir, sadece neşeli, alaycı, materyalist ve her şeyden önce akıllı biridir... dâhice benmerkezciliğin en tutarlı temsilcisidir..."
Çeviriler Üzerine Birkaç Kişisel Not/ Ahmet CemalKitabı okudu
"...Dünyanın küçük tanrısı hep aynı hâlde. Ve ilk günkü gibi acayip. Eğer ona gök ışığından bir zerre vermemiş olsaydın, biraz daha iyi yaşayacaktı. O, buna "akıl" diyor ve onu sadece, her hayvandan daha hayvanca yaşamak için kullanıyor." ~ Mefisto.
Sayfa 13 - Elips YayıneviKitabı yarım bıraktı
Mefisto: Eğer okyanusu geçip o sonsuz denizlerin içine inecek olsaydın çok önemli şeylere şahit olurdun. O yeşil ve sessiz denizlerin içinde kayıp giden yunus balıklarını, güneşi, ayı, yıldızları ve geçen bulutları görürdün. Oysa eskiden beri boş olan bu uzak yerlerde şimdi hiçbir şey göremeyeceksin, adımının sesini bile işitemeyeceksin, üzerinde durup dinlenebileceğin bir şey bulamayacaksın. (Goathe/Faust)
Şeytanın Faust hakkında yorumu
Tanrı: "Faust'u tanıyor musun?"
Mefisto: "Şu doktoru mu?"
Tanrı: "Kulumu."
Mefisto: "Gerçek, o size özel bir tarzda hizmet ediyor. Delinin yemesi, içmesi, dünyaca değil. Uzakların özlemiyle yanıyor. Deliliğinin yarı yarıya farkında. Gökten en güzel yıldızları ve yerden en yüce zevkleri istiyor. Ve bütün uzaklar ve bütün yakınlar çırpınan kalbini tatmin etmiyor.."
Tanrı: "O bana şimdi zihni karışmış bir halde hizmet ediyorsa da, onu yakında aydınlığa ulaştıracağım. Bahçıvan bilir ki, fidan yeşerirse, gelecek yıllar onu çiçek ve meyve bezeyecektir."
Sayfa 14
TANRI : Bana söyleyecek başkaca bir şeyin yok mu? Sürekli yakınmaya mı gelirsin sen? Dünyada hoşuna giden bir şey yok mu?
MEFİSTO: Hayır, efendim! Orasını her zamanki gibi katlanılmaz buluyorum. İnsanlara kötü günlerinde acıyorum. Üstelik,bu zavallılara işkence bile edemiyorum.
TANRI : Faust'u tanıyor musun?
MEFİSTO: Şu doktoru mu? Gerçek şu ki,o size özel bir tarzda hizmet ediyor. Delinin yemesi içmesi fazlaca değil. Uzakların hasretiyle yanıyor. Deliliğinim biraz olsun ayrımında. Gökten en güzel yıldızları ve yerden en yüce zevkleri istiyor. Ve bütün uzaklar ve bütün yakınlar çırpınan kalbini doyurmuyor.
Sayfa 13Kitabı okuyor
Mefisto Tanrı'ya sesleniyor
"Dünyanın küçük tanrısı, hep aynı halde. Ve ilk günkü gibi acayip. Eğer ona gök ışığından bir zerre vermemiş olsaydın, biraz daha iyi yaşayacaktı. O, buna "akıl" diyor ve onu sadece her hayvandan daha hayvanca yaşamak için kullanıyor."
Sayfa 33 - İstanbul kitabevi yayınlarıKitabı okudu
( Erilliğin Farklı Yüzleri )
_Kahraman, gelişen Ben’in libidosunun bir sembolüdür. Kahramanlar genelde gezginlerdir ve gezginlik asla nesnesini bulamayan bir arzunun, yitik anneye duyulan bir özlemin sembolüdür. Kahramanlar sürekli yer değiştiren güneşe benzer. Buradan kahraman mitinin bir güneş miti olduğu sonucuna varılır. Bu, bizim için daha
Mefisto: Bilirsiniz, ata sözüdür: "Temiz bir yuva, vefalı bir kadın, altın ve inciden daha değerlidir."
Sayfa 92Kitabı okudu
