“İnsanlar o boktan anılarından, çektikleri sıkıntılardan bir türlü vazgeçmek istemezler ve ne yaparsanız yapın bunun dışına çıkmalarını sağlayamazsınız. Ruhlarını böyle oyalarlar. Bugün yaşadıkları haksızlıklardan intikam almak için geleceği bokla sıvamaya uğraşırlar kendi içlerinin derinliklerinde. Hem adil hem de ödlektirler aslında. Doğaları budur.”
Sayfa 308 - YKY
“Boşuna heveslenmemekte yarar var, insanların aslında birbirlerine söyleyecekleri hiçbir şey yoktur, karşılıklı olarak yalnızca kendi acılarını anlatırlar, bu böyledir. Herkesin derdi kendine, dünyanınki de hepimize.”
Sayfa 305 - YKY
— Gerçekten mi?
— Hem de ne gerçekten!... ben size bir şey diyeyim, aklınızdan çıkarmayın Profesör Y... inanmadığım şeyi de söylemem, onu da bilin ayrıca!... velhasıl diyeceğim o ki, bizim defteri dürdüler!
— Demeyin öyle! demeyin!
İnsanlara güvenmek demek, kendini azıcık öldürtmekle eş değerdir
“…İnsanlara güvenmek demek kendini azıcık öldürtmekle eşdeğerdir.”
Sayfa 190Kitabı okuyor
evine bir daha hiç dönmemeli
bir yola çıkarsa insan
bir daha hiç sevmemeli
çöpe attıysa kalbini”
Hırsla yalan söyleniyordu düş ötesi gülünç ve saçmalık ötesi gazetelerde, afişlerde, havada karada, denize herkes işin içindeydi en kuyruklu yalanı kim söyleyecek diye yarışıyorlardı kısa süre sonra kentte gerçek diye bir şey kalmadı
İnsanların çoğu ancak son anda ölürler. Kimiler ise 20 yıl öncesinden hatta daha bile erken başlarlar bu işe.
Sen nefret ettiğin her şeye teslim oluyorsun ve bunun için kendi hayatını feda ediyorsun. Hayatını feda edeceksen neden inandığın bir şey için etmiyorsun? Kanını kendi düşüncelerin için feda etmek istiyorsan — et! Fakat neden yabancılar için feda etmek istiyorsun? Ferdinand unutma! Özgür kalmak için yeterince istekliysen karşındakiler kim olabilir, kötü kalpli deliler yalnızca! Sen özgür olmayı yeterince istemezsen seni ele geçirirler, işte o zaman deli sen olursun."
Sayfa 14
"Git, git hadi! Ben senin için neyim ki? Bir kağıt parçası bile değilim. Git o zaman, gitmek istiyorsan git.
"Bende gitmek istemiyorum ki," dedi Ferdinand delice bir öfkeyle masaya yumruğunu indirirken. "Ben istemiyorum. Fakat onlar istiyor. Ve onlar güçlü. Ben ise güçsüzüm."
Sayfa 12
“İnsan bir yerde takılıp kaldıkça, nesneler ve insanlar iyice yozlaşıyorlar, çürüyorlar ve sırf sizin hatırınıza leş gibi kokmaya başlıyorlar.”
Sayfa 287 - YKY
İnsanlar o boktan anılarından, çektikleri sıkıntılardan bir türlü vazgeçmek istemezler ve ne yaparsanız yapın bunun dışına çıkmalarını sağlayamazsınız.
Sayfa 308Kitabı okuyor
Ferdinand önünde dünya, arkasında uykusunun karanlığındaki karısı olmasına rağmen kendini bir kulenin tepesinde tarifsiz bir yalnızlık içinde hissediyordu. Yüreğinin derinliklerinde bu sis duvarını parçalamak, bir yerlerde uyanışın, aydınlanışın mesajını, yaşamın gerçekliğini, güvenliğini, kesinliğini hissetmek istiyordu.
Sayfa 3
Ateşin köşeye kıstırdığı kediler eninde sonunda suya bile atlamaya razı olurlar.