Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Kitap akıcı ancak durağan bir anlatıma sahip. Genellikle Daisuke'nin baba parası yiyerek, kitap okuyarak ve gezerek yaşadığı hayatı anlatıyor. Kültürlü, bilgili bir adam olmasına rağmen bu durum hayatını devam ettirmesine yetmiyor. Öncelikle Daisuke'nin babası ve abisi de bana çok masum işler yapan insanlar (!) gibi gelmedi. Bunu
Bram Stoker'ın 1897 yılında yayınlanan gotik korku romanı Dracula’yı bilmeyen yoktur. Dracula, Stoker’ın bir kurgu karakteri olmasına rağmen -aralarında benim de bulunduğum- birçok kişi, geceleri kana susamış halde tabutlarından çıkan vampirlerin varlıklarına inanır ya da inanmak ister. Hatta keşke vampir olsam diyen, vakti geldiğinde vampir
Burdan yayinevine tum hakaretlerimi yolluyorum
Selamlar. Oncelikle muhtemelen spoiler da olacak bu incelemede cunku spoilersiz yazinca rahat hissedemiyorum. Sanki eksik ve yanlis anlatmis gibi hissediyorum. O yuzden spoilerli olacagi icin kitabi zaten okumus olan kisilere gore yorum yapicam konuyu anlatmadan.
İlk olarak deginmek istedigim sey yayinevi yuzunden sevmedigim seyler. Bu yayinevi
Ölüm oyunu
Toplaşın agata Christy eseri yorumluyorum
Bütün eserlerini okumuş olmayı ve artık eserlerine bir sırlama yapmayı çok isterdim ama maalesef eserlerini uzun bir süre daha okumaya devam edeceğim. Gene de okuduklarım kadarı ile ölüm oyunu ilk ona girer derim. Benim Agatha eserlerin de en çok sevdiğim olay tam sona gelirken “ah bak işe tahmin ettiğim kişi çıktı.” Derken ters köşe yapması o yüzden ayrı keyfi alıyorum. Polisiyeyi bana sevdiren yazar diyebilirim şimdi iyi kitaplar ve iyi polisiyeler bulmak için gözümü dört açıyorum.
Kitabın konusunu aşağı alıntı olarak bırakıyorum. Keyifli okumalar dilerim. Tavsiye de ederim. Kitapla kalın
Kaptan Roger Angmering bundan iki yüzyıl kadar önce, Leather Combe Körfezindeki adaya bir ev yaptırdığı zaman, herkes bunu garip karşılamıştı. Onun gibi köklü bir aileye mensup bir adamın kendine uygun bir yer satın alması daha doğru olmaz mıydı? Örneğin, bahçesinden küçük bir dere geçen, etrafı ağaçlarla çevrili büyük bir köşk?
·
Puan vermedi
Şiraze(Vildan Karaca); sevdiği inandığı kişi tarafından gözünü bir bataklıkta genelevde açar
Onun gibi başka kadınlar da vardır hepsinin hikayesi farklı acıları ortaktır .
Yaşına rağmen dik, adetli haksızlığı kabul etmeyen kadınları koruyan biridir Şiraze.
Arada gittigi Pierre Loti'de Garip Baba ile tanışır ve onunla ettiği sohbetler bir
Spoiler
Joseph K. Sıradan bir yaşamı olan bir bankada çalışarak yaşamını kazanan çevresi tarafından sevilip saygı duyulan bir adam olarak tasvir edilmiştir. Yani memur tiplemesine uyan bir karakter olarak düşünebiliriz. Kitabın bu bölümlerinde Joseph K. Dönüşüm’deki gibi böceğe mi dönüşecek acaba demeden edemiyor insan. Öykü karakterin böceğe dönüşeceği
Sarah Jio ile tanışmama sebep olan kitabın yorumuyla geldim. Hem yazarın dili hem kitabın gidişatı adeta sizi içine çekiyor. Tek oturuşta okuyup bitirdiğim bir kitap oldu.
Kitabımız iki farklı zamanda geçiyor. 1933 yılı Vera'nın ve 2013 yılında Claire'in benzer hayat hikayelerini ve yollarının kesişmelerini okuyoruz.
Kocası Ethan'la mutlu bir evliliğe sahip olan Claire, bebeğini kaybetmesi üzerine hayat enerjisini yitiriyor. Bu süreçte çiftin evlilikleri de çalkantılı bir hale bürünüyor. Claire bu sıkıntılı dönemden kendini işine vererek çıkmaya çalışıyor. Patronu ona bir araştırma fırsatı sunuyor. En son 80 yıl önce görülen yazın ortasında bir kar yağışı günümüzde de gerçekleşiyor. "Böğürtlen Kışı" olarak adlandırılan bu durumu Claire araştırmaya karar veriyor. Araştırmaya devam ederken 80 yıl önce bu zamanlarda bir kadının bebeğini garip bir şekilde kaybettiğini öğreniyor. Bu durum Claire'in dikkatini cezbediyor ve araştırmasını derinleştiriyor.
Sonu beni tatmin eden bir kitaptı. Sarah Jio, genel olarak sonları güzel yazıyor ve bu kitapta da bunu belli etmiş. Onun dışında kafa dağıtmak için okunabilecek yumuş yumuş bir kitap diyebilirim ;)
Kitap ana karakterimiz Meursault'un annesinin ölümü ile başlıyor. Meursault annesinin öldüğünü öğrendiği gün yola çıkar ve cenaze törenine katılır. Garip olan nokta şu ki Meursault annesinin ölümüne hiç ağlamaz, üzülmez bile, olayı çok soğukkanlılıkla karşılar. Bu durum yakınındakilerin de dikkatini çeker. Kitabın ilerleyen sayfalarında anlıyoruz ki Meursault'un karakteri, mizacı böyledir.
Meursault bu dünyada hiçbir şeyin bir anlamı olmadığını savunur. Ona göre annesi ha şimdi ha sonra elbette bir gün ölecekti ve bunun ne zaman olduğunun çok bi önemi yok. Hatta evlendiği kişinin kim olduğunun da bir önemi yoktur için. Çünkü ona göre şimdi iyi tanıdığı bir kişi ile ileride iyi anlaşamayabilir ve boşanma ihtimalleri de var. Bu karakteri okurken çok zevk alarak okudum. Karakteri çok garip bulsam da çoğu yerde aslında ne kadar haklı olduğunu da düşünmeden edemedim. Karakterimiz o kadar hissiz ve duygulardan yoksun ki hiçbir konuda kendini anlatmaya çabalamaz çünkü ne kadar anlatırsa anlatsın insanlar zaten onu anlamayacaktır.
Kitabın sonlarına geldiğinizde karakterimiz bir cinayet işlemek zorunda kalır ve bu suçtan dolayı yargılanır. Kitap genel olarak kişinin kendine ve topluma yabancılaşması, toplumun dayattığı kurallara uymak istemeyen bir karakteri anlatıyor.
Osmanlı İmparatorluğu’nun son safhasındaki mühim mütefekkirlerimizden birisi olan Şehbenderzâde Filibeli Ahmed Hilmi, aynı zamanda, gerek babasının konsolos olmasından (“şehben-der” konsolos demektir) gerekse de sık sık sürgün hayatı yaşamasından ötürü, farklı ve yenilip yutulması zor fikirlere açık bir zâttır. Kendisini daha ziyade A’mâk-ı Hayâl
Orhan Veli'nin, Oktay Rıfat Horozcu ve Melih Cevdet Anday ile beraber çıkarttıkları Varlık Dergisi'nde de bolca örneklerini paylaştıkları kafiyesiz, ölçüsüz, şairenelikten uzak yeni bir şiir akımı başlatırlar. Bu başlattıkları akımın adı da Garip Akımı'dır ve bu 3 kişi de artık Garipçiler olarak anılmaktadır.Kısa ama Orhan Veli ile dolu dolu olan bir kitap "Hoşgör Köftecisi". Kitabın başında yazdığı gibi, keşke daha çok yaşasaydı da bizi o güzel mısra ve satırlara doyursaydı...36 yaşında hayata veda eden bir Orhan Veli. Yaşasaydı kim bilir daha neler yazardı. Birbirinden güzel öykülerinin bulunduğu kitabı bir nefeste okudum. Sait Faik Gibi daha çok öykü yazabilseydi keşke.Orhan Veli elbette öncelikle şair kimliğiyle bilinir ve öne çıkar. Fakat bu kısa öykülerden oluşan kitabı okunmaya değer.
