"Hey gidi zavallı Türklük hey," diyordu. 'Senin büyüklüklerini en fazla anlayacak, zanaatini takdir edecek ince ruhlu kadınların dudaklarında müstehzi bir tebessümle musikin tahkir ediliyor. Yalan mı efendim, yalan mı? Kadınlarımız piyanonun üstünde güzel elleriyle Şark nağmelerini yaşatacaklarına, Garp bestekarlarının ruhlarını şad ediyorlar. Evet! Bu böyle oluyor. Garp'ı bir matah zannediyoruz...
Sayfa 16Kitabı okuyor
"Garp sanatı, Şark sanatından ilhamlar alsa çok iyi eder. Herhangi bir Şark sanatı değil, yakınlığı ve mükemmeliyeti itibariyle bu vazifeye en elverişli olan Türk musikisidir. Türklerin mahsulünü vermiş, birçok şaheserleri mevcut, tam bir sanatları vardır."
Bütün ayrımların ortadan kalktığı bir hal var, tekmil sesler kubbede toplanıp son bir sessizliğe dönüştüğünde. Belki de kainatın merkezi yerin altında değil, üstünde: Kubbede.
Bu alemi böyle tahayyül edebildiğim, de, yönümü şaşırıyorum. Ne Doğu kalıyor, ne Batı. Geçmiş ne zaman bitti, gelecek ne vakit doğar söyleyemiyorum. Ne semanın nerede durup, toprağın nerede başladığını biliyorum artık, ne de Şark ile Garp 'ın ne yöne düştüğünü. Tek bildiğim şu:
Öğrenme aşkıyla geçti ömrümüz, aşkı öğrenemesek de...
Bu âlemi böyle tahayyül edebildiğimde, yönümü şaşırıyorum. Ne Doğu kalıyor, ne Batı. Geçmiş ne zaman bitti, gelecek ne vakit doğar söyleyemiyorum. Ne semanın nerede durup, toprağın nerede başladığını biliyorum artık; ne de Şark ile Garp'ın ne yöne düştüğünü. Tek bildiğim şu:
Öğrenme aşkıyla geçti ömrümüz, aşkı öğrenemesek de...
Garp Şark
Avrupalılar iyi, biz fena! Ålâ. Ancak ne yapmalı? Buna bir çare var mı? Bir çare var mı ki biz de iyi olalım? Hem bakalım bu ilk fenalık sizin gördüğünüz gibi mi? Biz Şarklıyız onlar Garplı. Ortada koskoca iki âlem var. Zevk başka, fikir başka, ahlak ve adet başka. Onların İyilikleri bize uyar mı?
Sayfa 185 - Ötüken Neşriyat
