Gönül, maneviyat mülkünün süvarisidir; şu köpek nefis de, onun gece gündüz yol arkadaşı! Süvari atını dörtnala koşturdukça, köpek de tıpkı avdaki gibi habire onun yanında koşar. Gönlün Yüceler Yücesinden, Sevgilisinden elde ettiği her bir şeyi o, gönülden kapıp çalar.
Sayfa 178Kitabı okudu
aramıyorum gündüz şehrinin yolunu şüphesiz bir mezarın dibinde uyuyorum içimde bir cevher var ama korkudan bataklıkların dibinde saklıyorum
gidiyorum... ama sormuyorum kendime
yol nerede, menzil nerede, amaç nedir bûseler sunuyorum ama bilmiyorum
bu divâne gönlün tapıncağı kimdir
"o" içimde öldüğünde her neyi varsa ansızın değişti gözümde durumu
sanki gece iki soğuk eliyle
kavradı takatsiz ruhumu
âh... evet... bu benim, ama ne fayda
"o" içimdeydi benim, artık yok, gitti bağırıyorum deliler gibi
"o" içimde olan kimdi, kimdi?
Sayfa 128
gönül eritici konuşmalar bunlar :')
Gimli açık açık ağlamaktaydı.
“En zarif olana son kez baktım,” dedi yol arkadaşı Legolas'a. “Bundan böyle, onun armağanından gayri hiçbir şeye zarif demeyeceğim.” Elini göğsünün üzerine koydu.
“Söyle Legolas neden ben bu Macera’ya atıldım? Asıl tehlikenin nerede olduğundan bihabermişim! Elrond yolda ne ile karşılaşacağınızı önceden bilemezsiniz
Sayfa 473Kitabı okudu
Gönül
İman ile küfrün merkezi kalptir. Eğer kalp iman ile dolu ise gönüldür, inkâr ve küfür ile dolu ise o nefistir. Gönül ulviyete, nefis süfliyete meyyaldir. Gönül ukbâ, beden ise dünyadır. Gönül aşkın dostu, nefis bedenin yoldaşıdır. Nefis düşman, gönül bir kaledir. Tasavvuf düşüncesine göre aklın sınırlarını aşacak bilgiler ancak gönül ile elde
Sayfa 192Kitabı okudu
Kısa Günün Karı
Yardımcısıyla birlikte akşama kadar hurma bahçesinde çalışmışlardı. İyice yorulmuşlardı. Çalışmadan, yorulmadan, alın teri dökmeden bir şey elde etmek mümkün değildi. İnsan için ancak çalıştığının karşılığı vardı. Çalışan demir pas tutmuyordu. Kimseye muhtaç olmamak, Allah'ın kendisine verdiklerinden ihtiyaç sahiplerini faydalandırabilmek için çok
"Nefsini terk etmeden, Rabbini arzularsın
Sen hayvânı geçmeden, insânı arzularsın
"Men arefe nefsehû, fekad arefe Rabbe"
Sen kendini bilmeden, Rabbini arzularsın
Sen bu evin kapısın, henüz bulup açmadan
Mâşuka kavuşacak zamânı arzularsın
Dışarı üfürmekle yakılır mı bu ocak?
Gönlün Hakk'a vermeden, ihsânı arzularsın
Sayfa 232Kitabı okudu
Babam ateşler içinde
Gece gündüz çalıştın
Zaman ile yarıştın
Sonunda yorgun düştün,
Yiğit babam, mert babam,
Görmeyesin dert babam!
Durușun aslan gibi,
Gönlün gülistan gibi,
Hayatın destan gibi,
Yiğit babam, mert babam,
Görmeyesin dert babam!
Doğruluk libasımız,
En büyük mirasımız
Kısılmayan sesimiz
Yiğit babam, mert babam,
Görmeyesin dert babam!
Mevlấ ya boyun eğdi,
Başı göklere değdi.
Arkamda sıradağdı,
Yiğit babam, mert babam,
Görmeyesin dert babam!
Bestami Yazgan
Sayfa 11Kitabı okudu
Şems-i Tebrizi'nin 40 Kuralı (Kurgu)
1. KURAL: Yaradanı hangi kelimelerle tanımladığımız, kendimizi nasıl gördüğümüze ayna tutar. Şayet Tanrı dendi mi öncelikle korkulacak, utanılacak bir varlık geliyorsa aklına, demek ki sende korku ve utanç içindesin çoğunlukla...Yok eğer Tanrı dendi mi evvela aşk, merhamet ve şefkat anlıyorsan, sende de bu
Dinî-tasavvufî edebiyat terimlerinde gönlün Divan edebiyatında olduğu gibi pek çok şeye teşbih edildiği görülür. Ancak bunlar içinde tasavvuf düşüncesinin sembolik ifadesinde yer alan ayna unsuru çok kullanılır.
Ayna nasıl ışığı aksettirirse, gönül de tevhid sırrını, iman nurunu yansıtır. Ayna vahdetin, toz ise kesretin remzidir. Ayna tozlandığı zaman nasıl bakanı göstermezse, gönül de tozlandığı yani hakkı, hakikati unutup bu fâni âleme daldığı zaman ilâhî tecelliye mazhar olamaz. Gönül aynasını temizlemek, cilâlamak gece gündüz Allah''ı zikir ile gerçekleşir. Böyle parlak gönüllere aşk dolar. Aşkla dolu gönül her an diridir.
Gönül bahsi uzundur, oysa bizim yerimiz dar. Zaten gönül ehli olanlara da fazla söz gerekmez.
Sayfa 192 - Dergâh