YÜZÜNÜ ARADIM, GEÇTİM...
(yitirdiğin her şeyde kazandığın bir şey var; kazandığın her şeyde biraz yitirdiklerin. bu yüzden birileri hep ısınıp dururken dinmez üşümelerin...)
ben de benim olmayan şeylerle varım; benim olan zaten benimse, olmayan şeylerle... varsam, buradaysam belki de onlar için... yüzün için belki de, yüzün nerede?
birbirini tekrarlayan günlerin yaslı
üzgünüm, kırgınım biraz da yıprandım ama gülümsemeye devam ediyorum. bir şeyler asla düzelmiyor. düzeltmeye çalıştığım her şey tuttuğum yerden dağılıyor. bir şeyler istediğim, beklediğim kadar iyi olmuyor. çiçeklerim kuruyor, ağrılarım artıyor. yarama merhem olan yara oluyor yolun sonunda. herkes yoluna gidiyor bi' ben kalıyorum. yatağımın başında ki düşüncelerim beynimin içine sızıyor her gece. gözlerim doluyor. sığamıyorum koca odaya. nefesim daralıyor. balkona çıkıyorum, oturuyorum sabaha kadar sigaram yetmiyor. ağlıyorum, sızlıyorum, kanıyorum.
Gece onlar için Allahin varlığına bir delildir. Gündüzü ondan çekip alırız da karanlıkta kalıverirler. Yasin 37
Karanlığın asıl, nurun sonradan olduğuna bir işaret var. Güneş batınca aydınlık gidiverince karanlığın kendisi kalıyor.
Peygamber Ebu Zere şöyle demiştir
Ya Eba Zer biliyor musun güneş nereye gidiyor. Allah ve Resulü daha iyi bilir. O arşın altında secde edinceye kadar gider
1. görüş karar kilacagi yer arzdan sonra gelen arşın altıdır. 2. görüş müstekar dan maksat güneşin son bulacagi kıyamet günü güneş kendi etrafında döner, önceden sabit olduğu düşünülüyordu.
Bugüne dair
Bugün hiçbir şey hissetmiyorum.
Evet, ciddiyim.
Her şey bir rüyaydı sanki.
Gece bir anda kalkıyorsun. Kulaklarını yastıklarla kapatmışsın. Yan tarafında biri Allah'a dua ediyor. Sen ise anlamıyorsun. Avize sallanıyor, bir şeyler dökülüyor, bir anda elektrik gidiyor. İzliyorsun ... Sonra duruyor. Öbür aile fertleri geliyor. Birbirlerine
GECE YARISI YOLCULARI | 17
GÖKHAN VE CEREN
Çok kaybı vardı Gökhanın. Duygunun yüzüne vurduklarını unutamazdı. Bir değil, bin günah işlemişti ve binlerce kez özür dilese de, bu sefer gerçekten kaybetmişti. Utanıyordu ve içindeki yaz, kışa dönüyordu. İlk defa böyle üşüyordu ve kat kat giyinse de hiçbir şey değişmeyecekti. Bu sefer harbiden kaybetmişti. Sadece Duygu değil,
yarasa'nın 21 şiiri
1
ölüm rengine bürünmüş
bir Ahmet Erhan portresi gibi
dolaştım kendi kıyılarımda
yalnızlığı çileden çıkaracak kadar yalnızdım
elimi düğmelediğim ayağımla
bir çağdaş ve müslim olarak
kendime sığındım
Bâyezid Bestami Hazretlerinden kıssa
Bâyezid-i Bistâmî Hazretleri, kırkbeş kez haccetmiş ve pek çok kerâmeti zâhir olmuş Allah dostlarından birisiydi. Bir gün Arafat tepesinde oturuyordu. Nefsi ona şöyle fısıldadı:
“-Bâyezid! Senin bir benzerin var mıdır? Kırkbeş defa haccettin ve binlerce defa Kur’ân-ı Kerîm’i hatim eyleme bahtiyarlığına eriştin.”
Bu ses onu çok üzdü. Nefsinin
RAGIP - 5
Ne yapayım bilmiyorum
Yemin billah beynim duruyor
Sağa gitsem çıkmaz sola gitsem daha beter
Ümitsizlik gırtlağıma yapışıp namusuma göz dikerken
Şu mavi gökyüzü benim gözümde boyanmış bir tavandan ibaret
Birde kaç derece bilmem ama lambası var tepemde, kavuruyor
Şu şiirler olmasa karşımda bir solukla bir yerlere yetişmeye çalışan insanlar suret
Lâ tahzen! (Üzülme!) Üzülme! Dert Etme Can
İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme!
Rahman: (c.c), “Ben kırık kalplerdeyim” buyurmadı mı?
O halde ne diye üzülürsün ey can?
Gündüz gibi ışıyıp durmak istiyorsan;
Gece gibi kapkaranlık nefsini yak !..
“Derdim var” diyorsun;
Dert insanı Hak’ka götüren Burak’tır; sen bunu bilmiyorsun.
Sanma ki dert sadece sende var.
Şunu bil ki;
Sendeki derdi