“Gündüzün ışıkları seni savunmasız bırakırken gecenin karanlığı seni yenilmez kılıyor.”
"Zorlu ve soğuk kış, zamanı geldiğinde yerini yaza bırakır. Gecenin karanlığı gün ışığına yol verir. Sertçe esen bir fırtınanın bir zaman sonraki vazifesi, sadece denizi serinletmektir."
Sophokles
Sayfa 81Kitabı okuyor
Şimdiye kadar tasarladığım haliyle dünya, değerini yitiriyor, geçersizleşiyordu; gecenindi söz; dünyanın yerine gecenin karanlığı hüküm sürüyordu (bana öğretmemişlerdi geceye bakmayı, geceyi sevmeyi).
Sayfa 48 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
insanlar, gitgide, istediklerine, dilediklerine inanmakla ye tindiklerini, düşünüp tartmayı, ölçünmeyi, olanı biteni görmeğe çalışmayı yavaş yavaş bir yana ittiklerini daha fark etmiyorlardır belki de. bunun farkına varmağa başladıklarında ise ortalık iyi ce kararmış olacak. sabahları güneş yeniden doğar gibi olsa da, ortalık yeniden aydınlanır gibi olsa da, gecenin karanlığı bütün bütün dağılmayacak hiç.
Şairin mezar taşı
yaklaşan yaklaştıkça yaklaştı. çöl böcekleri inledi gecenin duldasında. karanlığı övmüyorum ve korkmuyorum günün dehşetinden. kainatı anladım, kalmadı ödenmemiş hesabım. altımda toprak, üstümde göğ sıcak. cönkler dağılsa dağılsın, görünsün kapıların ardındaki.
Sayfa 80
Mujgan GUVEN
AHH DILAM...!
Kaç kıyameti barındırırsın bagrında Kac kayıbı ağrılı, ıslak ugurlarsın Kanatılmamıs yaran kalmadı ki
Ince bir sızıda,manara sevdayı ısmarlarsın...
Issız bir yanlızlıkta medet umar yine kalem
Demlenmis bir, bir siyahi sozler Mısralarda tutsaktır simdi siirler...
Acısı derindir ruhundaki cizgilerin Agla derim kalbim kimbilir belki gecer Birikmis ne varsa bırak dokulsun yurek hanenden...
Sehirler mi yitik ben mi surgun, bilemedim Hangi zamana takılı yorgun bekleyisler
Hangi guz ciglıgı aralar ki baharı Yarım kalmıs bir turkunun yakarısı paralar Huzun giymis gecenin sisli karanlığı Oysa;
Mavi bir ferimah gecse dusumden Solgun bir Haziran da Sarı bir oyku tutunsun istersin dizelere
Gelsen diyorum bir safak vakti Avuclarında saklı Bir dilasa tadında...!
