GEÇER AKÇA
Hasis sarraf, kendine bir başka kese diktir!
Mezarda geçer akça neyse, onu biriktir!
(e-pup 113)
Sayfa 113 - Büyük Doğu Yay.Kitabı okudu
GEÇER AKÇA
Hasis sarraf, kendine bir başka kese diktir!
Mezarda geçer akça neyse, onu biriktir!
Sayfa 140 - Büyük DoğuKitabı okudu
İşte Rus halkı! Bizde geçer akça güçtür. Ama senin halkını benim halkıma bağlayan ve bir arada yaşatabilen bir şey var. Bilir misin nedir bu? Gene güç! Benim halkımın kuvvete, güce tapınması, teslim olması; senin halkının ise gücü sevmesidir. Halklanmızın geçmişine, tarihe bir bak hele! Senin halkın her zaman güçlü olarak yaşadı, gücü sevdi ve hâlâ seviyor. Göstermiyor bunu, belli etmiyor, ama seviyor. Senin halkın biz Rusları değil, bizim gücümüzü seviyor. Belki bilmeyerekten seviyor, ama seviyor. Senin halkın sağlam bir halktır. O, güçsüz bir halkın hakimiyeti altında yaşayamaz. Bizim de senin halkını kendi hakimiyetimiz altında yaşatmamız için, her zaman, güçlü olmamız gerekir. Görüyorsun ki senin halkın gücü sevdiğinden. benim halkım korktuğundan güce teslim oluyor.
Sayfa 105 - Ötüken Yayıncılık
Hasis sarraf, kendine bir başka kese diktir!
Mezarda geçer akça neyse, onu biriktir!
ÖLÜM
“Bu kapıdan kol ve kanat kırılmadan geçilmez;
Eşten, dosttan, sevgiliden ayrılmadan geçilmez”
“Şu geçeni durdursam, çekip de eteğinden;
Soruversem: Haberin var mı öleceğinden?”
“Hasis sarraf, kendine bir başka kese diktir!
Mezarda geçer akça neyse, onu biriktir!”
“Sultan olmak dilersen, tacı, sorgucu unut!
Zafer araban senin gıcırtılı bir tabut!”
“Ölüm güzel şey; budur perde ardından haber…
Hiç güzel olmasaydı ölür müydü Peygamber?…”
ÇOK Bİ ÇOCUK
İçerek bahçen içinde defne yapraklarıydı gölgen
Hışırtılarla seyrederken üzerlerinde
Eflâtun bir fino peşinde
Loş ve nefti yılanlardı bi görünüp bi yiten…
Sarmaşıklarla sarmaş dolaş
Gece bekçisiydin geceye…
Gündüzleri başka bir ıssızlık
Ihlamur kokularıyla ikindileri
İçin geçer olurdu hep…
Vaktaki -yıllar sonra doğacak kızın
