Hikâyemden yırttığım sayfalarla dağılan oda, artık
ne nefret ne de sevgi duymadıklarım. Korku, şiddet, kimsesizlik kokan
yasaklarla örülmüş duvarlar arasına sığdırılmış çocukluğum
göğsümde saklı bir isyan,
çaresiz bir itaat bedenimde,
büyüyüp serpilen sadece yalnızlığım.
Ve hâlâ bekliyor pencerede bir küçük kız
mektepten dönüşlerini kargaların.
Gelmiş geçmiş kayıplarımla uzuyor gölgeleri akşamın, sırça kırıkları hayatımın.