Geçmişin izleri şimdi çıkarıyor acısını;
Tek nefeslik can bırakmadı, yaşıyor muyum belli değil🍂
Kitabsever
.. yüzündeki derin izler geçmişin izleriydi, ama azim ve yaşama sevinci bu izleri biraz da olsa silmişti adeta.
Hüzünlü bir geçmişin ve umut barındırmayan bir şimdiki zamanın izleri.
Sen benim en büyük yaramsın...
Her özlediğim de kanayan.
.
Geçmişin hesapları, çekilmiş acılar, insan vahşetinin izleri görülmeli.
.
Sayfa 10
"Geçmiş aslında geçmişte kalmamıştır.
Çünkü yaşanan birçok olayın kalıcı izleri vardır."
.... ~...
Sayfa 254
Yaşamış olduğumuz depremden iki gün önce okumaya başladığım, depremden sonra okumaya ara verdiğim 
Tarık Tufan 'ın kitabı. İçerisinde 1999 yılında yaşanan depreme ait bölümün olmasını sonradan okumam günler önce yaşadığımız felaketin acısını derinden hissettirdi.
Kitabın karakterlerine değinecek olursak:
Hakan : Kitabın ana karakteri. Kendi doğum
Geçmişin hesapları, çekilmiş acılar, insan vahşetinin izleri gömülmeli.
Sayfa 10Kitabı okudu
Bir romandaki kahramanın, acılarının biline biline o kitabın çöpe atılması gibi bir şeydi bu. İğne acıtıyordu ellerimi, ya çıkarılmalıydı ya da hiç dokunulmamalıydı. Amaçsız , basit ve sığ insanlar vardı ama mutlulardı. Benim ise çektiğim her kağıttan yalnızlık çıkıyordu. Dürüsttüm . fakat onlar bana üsttü. Yalanlar söylenebilirdi, üzerimde oyunlar oynanabilirdi, sağından solundan gözyaşı damıtan bir oyun tahtası gibiydim. Ama bu sefer ayaklanmıştım. İşte, işte ayaktaydım. Gücüm biterse de ayakta kalırım diye düşünüyordum. Yanıldım ve gene düştüm. Harbi düştüm. İyi düştüm. Kimseyi suçlamadım düşerken. Kimseye küsmedim. Yerle de barışıktım ben ve alışıktım da zaten. Nefret ettiğim bir şehirde kaygı ve geçmişin izleri dağlaşırken üzerimde, beni bilen de seven de üzebiliyormuş meğer. Mutluluğun ve huzurun olsa da kısa sürdüğü bu hayatta insanın sadece bir kez ölmediğiydi öğrendiğim tek şey. Oysa geçenlerde "umut var" yazmıştım defterime. Umut yok!
Umut her zaman vardır yeter ki beklemeyi bilsin insan..
“Geçmişin hesapları, çekilmiş acılar, insan vahşetlerinin izleri gömülmeli.”
Sayfa 10