520 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Belki de yeteri kadar duyguya sahibiz ama onları ifade edecek kelimeleri kullanamıyoruz. Sonuçta da duygularımızı yitiriyoruz.
Hayattaki her şey gibi, zamana zaman tanırsanız her şeyi çözümler.
Aslında körlük, umudun tükendiği bir dünyada yaşamaktı.
Ama dünyanın hali böyleydi, gerçeğin amacına ulaşması için çoğu kez yalanlarla maskelenmesi gerekiyordu.
Sayfa 131Kitabı okudu
İyi de, körler görmediğine göre, diye soruyorum, hastalığı gözleriyle nasıl bulaştırıyorlar, Generalim, bana sorarsanız bu hastalık dünyanın en mantıklı hastalığı, görmeyen göz körlüğü gören göze bulaştırıyor, bu kadar basit.
Sayfa 115Kitabı okudu
Mutluluğa götüren yol, kimi zaman kolaylıktan vazgeçerek içinin en derinindeki iradenin gerektirdiğini takip etmeyi ister.
Dünyaya dair inandığınız şey, sizi, muğlak ya da belirsiz olan here şeye bir anlam vermeye yöneltir..
Hayat, kusursuzluk hariç, her şeydir.
'Aslında diyordu, varlık yokluktur, yokluk da varlık! Hepsi gören gözlere bağlı! '
Bir yanımız almış başını uzaya gitmiş. Bir yanımız yerlerde sürünüyor. Bu ayrım insanlığın en büyük derdi, en utanç verici yönü.
Neydi bize duygularımızı saklamayı öğreten şey?.. Hayat değildi, diğerleriydi. Duygularımız yüzünden yargılana yargılana saklamayı öğreniyor ve belki de sürekli herkesten sakladığımız duygularımızı bir zaman sonra artık hissedemiyor, ruhumuzun rengini, varlığımızın neşesini feda ediyorduk yargılanmamaya. Siyah beyaz oluyorduk.. soluyorduk.
Sayfa 511Kitabı okudu
Ve kişinin kendine yaptığı en büyük yardım, başkasının ihtiyacı olan bir şeyi karşılamasında aracı olabilmekti, çünkü hayat farklı bedenlerde, farklı duygularla aksa da aslında tekti.
Sayfa 239Kitabı okudu
Hayat aynı anda akıyordu, üstelik aynı mekanda ama herkes farklı yaşıyordu gerçekleri, acıları, duyguları, düşünceleri.. çünkü hayat, her bedende daima farklı akıyordu.
Sayfa 179Kitabı okudu