Ne mutlu çabuk gidene dünyadan;
Hele bu dünyaya hiç gelmeyene!
Yarı kalmış vedaların boynu bükük olur..
Uzaktan sevmelerin en güzeli arkadaşlıklarda geçerlidir. Pervane bile örnektir aşk ateşinde yanmaların ne kadar dokunaklı olduğuna. Bir haber bile almadan, acına, mutluluğuna ortak olmadan duyulan sevgiyi sorguya çekin! "Hakim bey, idam kararı verin, vedaya terkedilen aşklara. Örnek olsun cümle cihana yalnızlığa terkedilenlerin acısı." Tek taraflı bekleyişler zamana yazık etmededir. Sormazsan sormaz, aramazsan bulunmaz. Adım atarsın, "bitti" dersin, oralı olmaz. Sonra bir gün çıkagelir, "geldim" der. Haykırmak istersin:" Ben acı çekerken sen nerdeydin? En mutlu anımda hüznünle başbaşa bırakacak hakkı nerden buldun? Neden YOKTUN neden?" demek istersin. Ama kıyamazsın işte. Paramparça bırakıp gidene sen, kıyamazsın. Çünkü çok iyi bilirsin yanan canın ruhu kavurduğunu. Yarım bırakılmış vedanın iadesini yapar, "yetiyorsa yüreğin, dost kalalım" dersin. Taşıyabilecek midir? Benimki de soru mu ya...Armağan ettiğin en değerli duygunu omuzlarına yıkıp giden birine, taşınması en zor nimet yüklenir mi? Keşkelerin, belkilerin, neyselerin sığamadığı geçmişten gelen bir saygıyla susar, "Benim suçum neydi?"diyecek kadar bile güç bulamazsın. Ne nefret, ne sevgi, ne ilgi...Kocaman bir boşluk kalır geriye. Hissizleştirmiştir ya hani, bir tek duan, ondan vazgeçemiyorsundur. "Benim canım yanarken, çok mutlu olsun" dersin. Hakk ediyor mu? Bir mazi bırakacak kadar dokunmuşsa gönlüne, haketmiş demek ki..Sana kendine hakk tanımasa da...
Kitabsever
Ne mutlu çabuk gidene dünyadan;
Hele bu dünyaya hiç gelmeyene!
Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları XXIX. Basım
Ne mutlu çabuk gidene dünyadan ;
Hele de bu dünyaya hiç gelmeyene !
Túrin
Elveda sen iki kere sevdiğim! Kadersizliğin kölesi olan Kaderin Efendisi! Ne mutlu ki ölüp gidene!
Sayfa 469 - İthakiKitabı okudu
Ne mutlu çabuk gidene dünyadan;
Hele bu dünyaya hiç gelmeyene!
PDFKitabı okudu
-Bir Öğretmenin Son Dersi-
Çocuklarım,
Bu son dersimizde sizden öğrendiklerimi anlatmak istiyorum size. Siz de benim öğretmenim oldunuz ve sizin öğrenciniz olmak beni çok mutlu etti, çok onurlandırdı…
Beren; bana seçmek istediğin mesleği söylediğinde gözlerim dolmuştu can kızım. “Ben ağaç dikicisi olacağım” demiştin. “Belki para kazanamam, ama bir çok ağaç dikeceğim
Can verinceyedek bu çorak yerde
Dertten başka ne geçer ki eline?
Ne mutlu çabuk gidene dünyadan;
Hele bu dünyaya hiç gelmeyene!
Her gün biri çıkar, başlar ben, ben demeğe,
Altınları gümüşleriyle övünmeğe.
Tam işleri dilediği düzene girer:
Ecel çıkıverir pusudan: Benim ben, diye.
Can verinceyedek bu çorak yerde
Dertten başka ne geçer ki eline?
Ne mutlu çabuk gidene dünyadan;
Hele bu dünyaya hiç gelmeyene!