Yalnız bir kasaba. Bütün
vadi kasabaları böyleydi : umutsuz, gizemli bir şekilde kalıcı olmayan,
hapsolmuş hayatlar; küçük tel örgülerin ve derme çatma kireç
sıvalı duvarların ardına tıkılmış, karanlığa karşı barikat kurmuş,
bekleyen insanlar. İleri geri salınırken kemiklerime sızan hüznü hissettim,
insanoğlu için; yaşlanan, sürelerinin dolmasını bekleyen annemle
babamın evindeki yalnızlığın acısını.