Bir Şehir
Bir şehir. Tekrar eden kısa seyahatler. Köklerini arayan bir adam gibi yorgun, gibisi fazla. Anavatanı sayılır neredeyse, anne tarafı buralarda, eş dost akraba. Bütün gidemeyişlerinin yerine koyuyor belki de bu şehre gelmeyi, ara sıra olsa da. Sanki burada doğmuş da ayrılmış gibi veya sanki doğduğu yerden buraya taşınmış gibi bir süreliğine de
《"Tek Bir Tür İnsan Var,İnsanların Hepsi İnsan!"》
1960 yılında Pulitzer Ödülü kazanan ve yayımlandığından bu yana okundukça yılların değerini daha fazla öne çıkardığı 
Harper Lee 'nin 
Bülbülü Öldürmek kitabı; bilinen Dünya klasikleri arasında edebiyatseverlerce dönemini aşan birtakım sosyal konularda akis uyandırmış otobiyografik bir eser.
Kitapta,Amerika'nın güneyinde bulunan Maycomb kasabasında
Yalnız bir kasaba. Bütün vadi kasabaları böyleydi: umutsuz, gizemli bir şekilde kalıcı olmayan, hapsolmuş hayatlar; küçük tel örgülerin ve derme çatma kireç sıvalı duvarların ardına tıkılmış, karanlığa karşı barikat kurmuş, bekleyen insanlar. İleri geri salınırken kemiklerime sızan hüznü hissettim , insanoğlu için ; yaşlanan,sürelerinin dolmasını bekleyen annemle babamın evindeki yanlızlığın acısını.
Sayfa 49
Mustafa Kutlu Samimiyeti :))
Lafı uzattığımın farkındayım. Biz esasen Zehra'nın hikayesini anlatacağız.
Ancak onun doğup- büyüdüğü yeri de tanıtmak istedik. Yoksa niyetimiz kasaba ve bölgenin tarihini, coğrafyasını, ekonomisini dile getiren biri yardımcı ders kitabı yazmak değil.
Az daha sabredin kasaba ve çevresinde olup bitenleri biraz daha anlatayım. Anlatayım ki yeri geldiği zaman "Yahu bu adam bu işi neden işledi"demeyesiniz.
Bazı Muhterem kardeşlerimiz bize dönerek: "Yahu Mustafa Kutlu sen bir bilimsel makale yazmıyorsun. Sonuçları izah için sebepleri sayıp dökmeye ne lüzum var. Hem bu kitap en nihayetinde bir uzun hikaye, bunu tarihe sosyolojiye, hatta psikolojiye boğmanın ne anlamı var. Sen insanları ve olayları anlat, gerisini bize bırak, Ahmet Mithat Efendi misin mübarek" diyebilir. Modern hikaye, edebi eserin nitelikleri, günümüzde eski hikayeden yakasını kurtarıp "öykü" donuna bürünerek ve tabiatıyla gizemli bir özellik kazanan anlatım tarzını biliyorum. Ama inat da bir murattır. Ben bildiğim-inandığım şekliyle anlatayım, kafasına yatan okur; yatmayan "amaan sıktı be" deyip atar. Şimdi durup dururken anlatım özellikleri konusunda bir sayfa açmayalım.
Açtım bile.
Eh açtıysak, şimdi kapattık.
Sayfa 27
